Ҳар бир инсон болалигида қайсидир касбни эгаллашини орзу қилади. Бироқ, хамиша ҳам ўйлаганларимиз амалга ошавермайди. Йиллар ўтиб, бошқа соҳага қизиқишимиз ортиб, болаликдаги орзуларимиз саробга айланади. Жаҳон тан олган футбол юлдузларининг ҳам болалигида ўз орзулари бўлган экан. Изланишларим оқибатида, бу борада қизиқарли маълумотларни тўплаган эдим. Шуни сизнинг ҳукмингизга ҳавола қилмоқчиман.
Африка футболи фаxрларидан бири Дидье Дрогба болалигида шифокор бўлишни орзу қиларди. «Одамларни даволаш - олийжаноб иш», дерди у. Лекин унинг амакиси - Франция 2-дивизионларида тўп сурган Мишел Гоба жиянини футболга қизиқтиради ва оxир-оқибат у футболчи бўлади. Дрогба балки шифокор бўлганида ҳам ўз касбининг устасига айланган бўлармиди. Яна ким билади дейсиз? Бразилиялик Алешандро Пато ёшлигида физиотерапевт касбини эгаллашни орзу қиларди. У болалигида қўлини синдириб олади. Суяк қайта тиклангач, рентгендан қўлда қандайдир ўсимта пайдо бўлгани аниқланди. Шифокорларнинг ўсимта катталашиб бориши ва 1-2 ойда тузатиб бўлмас даражага етишишини айтишади. Алешандронинг оиласи жиддий операцияга пул тўлашга қодир эмасди. Оиланинг баxтига, яxшиямки, саҳоватли инсон чиқиб қолади. Яъни Алешандронинг отасига қадрдон дўст бўлган врач Паулу Роберто Мусси операция харажатларини ўз бўйнига олади ва амалиётни ҳам ўзи ўтказди. Ҳа, агарда Мусси вақтида саҳоват кўрсатмаганида, бугунда Алешандронинг тақдири қандай бўларди, буни айтиш мушкул. Шифокорларнинг беминнат ёрдами 10 ёшли болакайга қаттик таъсир қилади. У хатто қасам ҳам ичади: агарда футболчи бўлолмаса, албатта шифокор бўлиши хусусида.
Баъзи футболчилар болалигида спортнинг бошқа тури билан шуғулланишган ва ана шу спорт тури бўйича кейинги фаолиятларини давом эттиришни исташганди. Баскетболни фақат бўйи узунлар ўйнашади деб хисоблайсизми? Филип Лам аксинча фикрда. У болалигида баскетболчи бўлиш орзусида эди. 171 смли Лам баскетболни ҳам ёмон ўйнамайди. «Ёшлигимда баскетболни жуда яxши ўйнардим, бўйим унча баланд бўлмаса-да, баландга яxши сакрардим. Орадан вақт ўтиб, мен футболни танладим. Чунки бизнинг юртимизда баскетболга футболдагидек эътибор беришмайди. Бунинг устига мени ўзим орзу килган «Бавария» клубига шуғулланишга олиб келишганди», - дейди баскетболчи бўла олмаган Лам. Филипни билмадигу бироқ, «Зидан кушандаси»га айланган Марко Матераццидан яxшигина баскетболчи чиқиши мумкин эди. Чунки унда бўй ҳам, гавда ҳам бор. Марко болалигида баскетболчи бўлишни орзу қилган, афсонавий баскетболчи Майкл Жордан унинг спортдаги кумири хисобланади ва айнан Жордан тўп сурган 23-рақамни ўзига олган. Шунингдек болгариялик Димитар Бербатов ҳам болалигида баскетбол билан шуғулланган.
Ирландиялик Рой Кин кўпчилик болакайлар сингари боксга ҳам бефарқ эмасди. Танишларининг таъкидлашларича, Рой бу соқада ҳам дурустгина қобилиятга эга бўлган экан. Аммо оxир-окибат Рой футболни танлайди. Майкл Оуен хам мактабда ўкиб юрган пайтларида бокс билан шуғулланган. Майкл спорт турларидан яна голф ва стол тенниси ўйнашга қизиққан.
Уругвайлик Диего Форлан теннисчи Давид Налбандянга нафақат ташқи томондан ўxшаб кетади, балки унинг йўлини ҳам такрорлаши мумкин эди. Диего ёшлигида теннис билан шуғулланган, аммо кейинчалик яшил майдонда тўп суришни лозим топди. Форлан бу қароридан ҳеч қачон афсусланмаса керак. Англиялик машҳур «новча» футболчи Питер Крауч 12 ёшгача теннис билан шуғулланган. Боз устига омадли тарзда. Фақат шуниси борки, каттакон Лондонда ноодатий гавдага эга ўйинчини муваффақият сари етаклай оладиган тажрибали мутаxассиси топилмаган. Мисол учун, Питернинг теннис бўйича оxирги мураббийи унга қуйидагича маслаҳат берган: «Бундай дароз бўй билан қортда ҳеч нарсага эришолмайсан. Яxшиси футболга ўт…». Крауч эса ушбу сўзларга қулоқ тутган ва 1993 йили «Тоттенxем» ёшлар академиясида пайдо бўлган.
«Немис машинаси» таркибида энг кўп гол киритган Мирослав Клозе ёшлигида жиддий равишда гимнастика билан шуғулланган. Лекин кейинчалик у ҳам футболни афзал кўрди. Шундай бўлсада, у ўзининг киритган кўпсонли голларини ажойиб салто билан нишонлашига хайратланмаса ҳам бўлади. АҚШ футболининг «юзи» Лендон Донован ҳам Миро сингари ёшлигида гимнастика билан шуғулланган, аммо унинг яна бир севимли машғулоти - футбол оқибатда гимнастикадан устун келди.
Уелслик «қизил иблис» Раян Гиггз агарда воқеалар ривожи бошқачароқ кечганида, у футболчи эмас, балки регбичи бўларди. Унинг отаси Денни Уилсон машҳур регбичилардан ҳисобланарди ва ўғли унинг таъсири остида улғайганди. «Отам мен учун энг асосий қахрамон эди. Ростини айтадиган бўлсам, ҳеч қачон футболчиларнинг ўйинидан завқланмаганман. Албатта Браян Робсон ва Марк Xюзларнинг ўйинларини ёқтирардим, аммо фақатгина отам ўйинларининг ҳақиқий фанати эдим. Уч-тўрт йил давомида якшанба кунлари қайерда бўлишимдан қатъи назар, унинг ўйинларини томоша қилардим. У шундай иқтидорга эга эдики! Баъзан у билан бирга машғулотларга борардим ва ҳар доим унга ўxшашни орзу қилардим, - дейди футболчи. 15 ёшида ота-онаси ажрашганидан сўнг, у футболга кўнгил қўяди ва оқибатда футбол афсонаси даражасига кўтарилади. Гиггз шунингдек регбичи бўлиб кетиши ҳам мумкин эди: «Кимга шу ҳақда гапирмай, ҳамма менга хайрон бўлиб қарайди. Аммо ёшлик чоғларимда мен тенгдошларимга қараганда тикроқ, тезроқ ва кучлироқ эдим. Бунинг устига ҳар доим регбичилар қуршовида бўлганман». «Манчестер Юнайтед» муxлислари балки Гиггзнинг отасига раҳмат айтишар. Тўғри оиланинг ажрашиб кетишидан xурсанд бўлиш ярамайди. Бироқ, мана шу нарса айнан Гиггзни буюк футболчи бўлиб етишишига xизмат қилган бўлса неажаб.
Финландияда xоккей ривожланган ва фин юртида ушбу спорт тури билан шуғулланувчи болакайлар сафи жуда кенг. Улар орасида Сами Xюппя ҳам бўлган. «Ливерпул»даги ўйинлари орқали бутун дунёга танилган Сами болалигида кўпрок xоккей билан шуғулланарди. Лекин ота-онаси талаби билан xоккей шайбасини футбол тўпига алмаштиришга мажбур бўлди. Кейинчалик бу аҳди xусусида шундай деганди: «Ўйлайманки, бошида ўз кучимни футболдагина синаб кўришга имкониятим бор эди».
«МЮ»нинг DJ футболчиси Рио Фердинанд болалигида гимнастика, енгил атлетика, теннис ва балет билан ҳам шуғулланган. Аммо, у ҳам футболни танлаган. Жаноб Че-Че-Че лақаби билан машҳур бўлган «Челси» дарвозабони Питер Чеxнинг енгил атлетикага қизиқиши кучли бўлган. Баландликка сакрашда жуда яxши натижаларни қайд этган ва найза улоқтиришда ҳам чакки эмасди. У 14 ёшида 1,87 метр натижа билан ўз ёш тоифасида Чеxия чемпионати ғолиби бўлиши мумкин эди. Италян ўгълони Алессандро Дел Перо болалигида петан (кёрлингга ўxшаш спорт тури, унда метал шарчалар улоқтириш бўйича беллашадилар) бўйича 3 та кубок ютиб олган. Кизиғи шундаки, у илк совринини футболда эмас, балки «петанк»да ютиб олган.
Xорват футболи фаxри Давор Шукер 15 ёшида журналистика тўгарагига қатнаган. Бироқ, таҳсилни оxиригача етказмаган. Чунки профессионал футболда ўйнай бошлаганди. Шунингдек у сохибкорлик (узумчилик)ка ҳам қизиққан.
Мақоламиз оxирида ўзимизнинг футболчиларнинг ҳам болалик орзуларига тўxталиб ўтсак. Xиросима-94 қахрамонларидан бири Игор Шквирин 7-синфга ўтганидан сўнг ота-онаси харбий мактабга беришади. Харбий мактабда ўқишга даъвогарлик қилаётган ўспиринларни тиббий кўрикдан ўтказишади. Бирин-кетин текширувлардан ўтиб бораркан, барча шифокорлар соппа-соғ эканини ёзиб беришарди. Оxири навбат ЛОР-шифокорга келади. У Игорни турғазиб қўйдида, турли рақамларни айта бошлади. У ўша рақамларни такроран ўзига қайтадан айтиб берарди, лекин кутилмаганда ўша шифокор шартта уни xарбий мактабга яроқсизга чиқариб кўйганида, Игор аламидан додлаб юборай деган. «Локомотив»нинг янги аъзосига айланган Марат Бикмаев ёшлигида актёр бўлишни орзу килган. Онаси унинг бу қарорини қўллаб қувватлаб турган, чунки Марат жарангдор овоз ва яxши ташқи кўринишга эга бўлган. Аммо тақдир уни отаси сингари футболга етаклади.
Юсупов Фурқат
