Bundan o‘n yil avval Manchester shahrida inqilob sodir bo‘ldi. O‘sha mavsumda (2011-2012) Angliya premyer ligasining bosh sovrinini Manchester shahrining boshqa jamoasi qo‘lga kiritdi. "Manchester Siti" butun shaharni moviy rangga bo‘yadi va bundan buyon bu shaharda ikkita katta klub borligini e’lon qildi.

Lekin o‘sha paytlarda "Manchester Yunayted" murabbiyi bo‘lgan Ser Aleks Fergyuson tizginni qo‘ldan boy bermadi. U keyingi mavsumdayoq chempionlikni "qizillar" qo‘liga qaytardi va boshini baland ko‘tarib jamoani tark etdi.

Fergyuson ketganidan buyon oradan o‘n yil vaqt o‘tdi. O‘n yildan beri shahar moviy tusga burkangan. Gvardiola qo‘lida "Manchester Siti" borgan sari vahshiylashib borayotganda "Manchester Yunayted" turli xil murabbiylar qo‘l ostida muxlislarini ranjitib keldi. O‘n yilda jamoa ikki dona sovrinni qo‘lga kiritdi. Ulardan biri Angliya kubogi bo‘lsa, ikkinchisi Yevropa ligasining bosh sovrinidir. Lekin bu natijalar bilan muxlislarni aldab bo‘lmasdi, chunki bu turnirlar ikkinchi darajali ekanligini barcha yaxshi bilardi.

Bu yillar davomida "qizil iblislar" ishqibozlari ancha qiynalishdi. Murabbiylarning birin-ketin almashishi, noto‘g‘ri amalga oshirilgan transferlar, titulsiz quruq o‘tgan mavsumlar muxlislarni tinkasini quritdi. Lekin shu mavsumning avvalida ularning qurib borayotgan qalblarida umid novdalari kurtak yozdi. Jamoaga Ronaldu, Varan kabi katta futbolchilar olib kelindi. Hamma xursand.

Ko‘pchilik "Manchester Yunayted"ni chempionlik uchun asosiy da’vogarlardan qilib ko‘rsatdi. Lekin bu futbolchilar Sulsher bunyod etayotgan jamoaga mos kelmadi, natijada murabbiy jamoani ularga qarab moslay boshladi. O‘z g‘oyasidan voz kechgan Sulsher esa, bu qarori xato ekanligini kech tushunib etdi va iste’foga chiqarildi.

Navbatdagi murabbiy Ralf Rangnik esa jamoada judda katta o‘zgarishlarni amalga oshirolmadi. Jamoa hali ham inqiroz ko‘chasida, o‘ziga yarashmaydigan o‘rinlarda yuribdi. Muxlislar germaniyalik mutaxassisdan umidlarini uzib bo‘lishgan, Rangnikning vazifasi, jamoani eson-omon yilni oxirigacha yetkazib qo‘yishdir.

ERIK TEN XAG

Hammasi avvalgidek, lekin bu safar boshqacha. Klub rahbariyati doimgidek muvaffaqiyatsiz mavsumni murabbiyning bo‘yniga qo‘yib ishdan bo‘shatadi va o‘rniga boshqa murabbiyni olib keladi. Lekin bu safar boshqacha, jamoa o‘z imzosiga ega bo‘lgan murabbiy qo‘l ostiga o‘tyapti. Nihoyat "Manchester Yunayted" yulduzlariga tayanib emas, tizimli futboli evaziga natija qayd etadigan bo‘ldi.

Muxlislar va ko‘plagan futbol ekspertlari niderlandiyalik mutaxassis variantini to‘g‘ri deb qabul qilishdi. Nima uchun? Uni tizimli futbolidan boshqa nimasi bor? Shuncha nomzodlar ichidan nega aynan u? Buni yetarlicha sabablari bor. Ten Xagning "Ayaks"da tuzgan jamoasiga e’tibor qaratadigan bo‘lsak, qariyalar va yosh iste’dodlar o‘rtasidagi jarlik ustiga ko‘prik qura olganiga guvoh bo‘lamiz.

Bundan bir necha yil avval "Ayaks" Yevropa chempionlar ligasining yarim finaliga yetib kelganiga asosiy omillardan biri shudir. De Ligt, De Yong, Van De Bek kabi yoshlar Blind, Tadich, Shyone va yana bir qator qariyalar bilan yaxshi chiqisha olishgan.

Niderlandiya mutaxassis shu uslubni "MYU"da ham joriy etishi kerak. Bundan tashqari endi yosh hisoblanmaydigan, o‘rta yoshli, futboldan uzilib qolgan Reshford, Lingard, Marsyal va o‘zining "o‘gay o‘g‘li" bo‘lmish Van de Bek kabi futbolchilarni yana futbolga qaytarishi lozim.

Shu bilan birgalikda yangi murabbiy jamoadagi katta futbolchilar bilan til topishib ketishi zarurdir, aks holda biz Yevropaning "Ikkinchi Pochettino"siga guvoh bo‘lamiz...

Ten Xag agar shu dovonlardan muvqffaqiyatli tarzda o‘tib olsa, "Manchester Yunayted"ni chempionlik poygasiga qaytarishi va shaharni yana qizil rangga bo‘yashi mumkin...

Norboy muallim.