«Барселона» қайси даврда бўлмасин ўзининг юлдузли таркиби билан ҳар доим мухлислар диққат марказда бўлиб келган. Албатта бу ерда Ла Масия эффектини ҳам алоҳида эътироф этиш жоиз.
Бироқ шу билан бирга «кўк-анорранг» футболкада бир неча йиллар мобайнида ўйнаганига қарамай клубда ўзининг бор ёки йўқлигини билдирмай кетган футболчилар ҳам талайгина топилади. Бу гал биз «Барселона» сафида ҳаракат қилиб ўз ўйин услуби билан айтарли кўзга ташланмаган юлдузлар хусусида қисқача тўхталамиз. Сиз уларни «Барселона»да ўйнаганини билармидингиз?
Рикардо Куарежма (2003-2004)
Португалия миллий терма жамоасидаги ўша машҳур бриллиант голларини уриб юрган Куарежма ҳам бир пайтлар «Барса» сафида тўп тепганидан кўпчиликнинг хабари бўлмаса керак. Умумий фаолияти давомида ўндан зиёд клубда ҳаракат қилган қаҳрамонимиз балки шундан бўлса керак ўзининг Каталониядаги ўйинлари билан мақтарли даврни бошидан кечирмади.
Рикардо бу ерга кўчиб ўтганида ҳали ўзининг пик формасига чиқиб улгурмаган эди ва бу ердаги бир йиллик фаолияти давомида шундайлигича ҳам қолди. «Спортинг»даги ғаройиб ҳаракатларидан келиб чиқиб ёш ва умидли дея жамоага таклиф этилган йигитча ўша пайтдаги мураббий Радомир Античнинг ишонч ва эътирофини деярли оқлай олмади. У ўзига имкон берилган 22 та ўйинда рақиблари дарвозасини атиги бир мартагина ишғол эта олди холос. Табиийки, бу унинг жамоада қолиш ёки қолмаслиги борасидаги саволларни раҳбарият олдида кўндаланг қилиб қўйган эди. Худди шу пайтлар клубда мураббийлар алмашинуви юз беради.
Жамоа бош постига катта режалари билан тайинланган Френк Райкард Куарежма ўйинларидан алланималарнидир излай бошлайди. У қаҳрамонимизга кўпроқ ўйин амалиёти беришга ҳаракат қилиб кўради. Бироқ португал нидерландиялик мутахассиснинг ишончларини яна чиппакка чиқара бошлайди, бу орада у бирорта ҳам самарали натижани қайд этолмаган. Энди унинг жамоада қолишига ўзи ҳам ишонмай қолади. «Барселона» сафарини Куарежма фаолиятидаги катта мактаб сифатида баҳоласак бўлади. Унинг учун бу клуб ҳақиқий трамплин вазифасини ўтаб берди.
Микель Артета (1999-2002)
Артета номи эсланса мухлисларнинг фикр-хаёлида Премьер-лига ва «Арсенал» билан боғлиқ хотиралар айланиши шубҳасиз. Албатта, бу гапда ҳақиқатан ҳам жон бор. Аксарият ишқибозлар Микелни гарчи испан бўлишига қарамай «Барселона» тарбияланувчиси эканлигини билишмайди ҳам. Артета «Барселона» академиясига 2007 йили келиб қўшилади. Бу ердаги икки йиллик даврида у мураббийлар штаби ва селекционерларга бор қобилияти ва маҳоратини кўрсатишга улгурган эди.
Шундан сўнг бош жамоа сафига ҳам чақирув олган йигитча кутилмаганда бирданига юлдузлар орасига «кўмилиб кетди». Таркибида Де Бур, Гвардиола, Энрике ва Ривалдолар бор жамоада Микель ўз имзосини ярата олмади. 3 йил ичида унинг бу каби юлдузлар даражасига чиқиши анча мушкул иш эди. 42 учрашувда атиги 3 та гол урган яримҳимоячи шундан сўнг «ПСЖ»га ижарага бериб юборилади. Шундан сўнг у бир муддат «Рейнджерс» ҳамда «Реал Сосьедад» сафида ҳам кўриниш берди.
Бироқ, Артета учун ҳақиқий муваффақиятли давр у Премьер-лигага кўчиб ўтганидан сўнг бошланади. Унинг тақдири дастлаб «Эвертон», сўнгра «Арсенал» билан боғланди. 2011-16 йиллар давомида биз «кононирлар» сафидаги ҳақиқий лидер Артетани таний бошладик. Дарҳақиқат қаҳрамонимиз АПЛдаги натижалари билан ҳавас қиларли кўрсаткичларни қайд этган. У жами 12 йиллик фаолияти давомида 51 гол ва 44 та самарали узатма муаллифига айланди. Номинал плеймейкер учун бу албатта ёмон натижа эмас. Шундан сўнг бир қанча муддат Гвардиола ёнида мураббийлик сирларидан сабоқ олгач, бугунга келиб ўз суюкли жамоасида иш фаолиятини давом эттирмоқда.
Хуан Рикельме (2002-2003)
Машҳур Рикельме ўзининг энг гуллаган даврларини «Бока Хуниорс»да ўтказган. Ўша пайтлари Аргентинадан порлаётган юлдузларга бор эътиборини қаратган Каталон раҳбарияти Хуанни танлашда адашмаган. Бир сўз билан айтганда, ушбу футболчи Испанияга маълум бир даражани эгаллаб бўлгач ташриф буюради. Унинг трансфери «Барса»га 10 миллион еврога тушган эди. Асримиз аввали учун бу яхшигина сумма ҳисобланган. Бироқ, 2002 йилдан 2005 йилгача «кўк-анорранг» футболкада тўп тепган Рикельме бу ерда ўзининг Аргентинадаги потенциалини намойиш эта олмади.
У 3 йиллик вақт мобайнида «Барселона»да 30 та ўйинда майдонга тушиб ўз ҳисобига бор йўғи 3 та голни ёздириб қўйди. Асли ампуласи ҳужумчи бўлган Хаун учун бу анча ёмон кўрсаткич эди. Қаҳрамонимизнинг «Барселона»да ўйини очилиб кетмаганига асосий сабаб қилиб унинг ўша пайтдаги бош мураббий Луи ван Гал билан салбий мубосабатларини келтириш мумкин.
Нидерландиялик мураббий уни аксарият ўйинларда қанотларга жойлаштирган. Бироқ ҳужумкор яримҳимоя зонасида ўйнаб юрган футболчи учун табиийки бу ҳолат ёқмаган. Шундай қилиб «Барселона»дан ўз омадини тополмаган юлдуз «Вильярреал»га сотиб юборилади. Бу ерда Рикелменинг ҳақиқий қобилиятлари очила бошлайди. У «сариқ сувости кемаси» сафида 40 та учрашувда 27 та гол урган, марказий баҳсларда жамоанинг асосий лидерларидан бирига айлана олди. Шундан сўнг Каталония раҳбарияти кимдан айрилганини ҳис қила бошлади.
Макси Лопес (2005-2007)
Номи келтирилган қаҳрамонимиз ҳам «турист» футболчилар сирасига киради. У фаолияти давомида нақ 14 та клуб шарафини ҳимоя қилган. «Барселона»га амалга оширилган трансферини эса мутлақо кутилмаган жараён сифатида баҳоласак бўлади. Максининг «Барса»да жароҳатдаги футболчи Ҳенрик Ларссонга ўринбосар сифатида қаралган ва 2005 йилнинг январида «Ривер Плейт»дан 6 миллон эвазига харид қилинган.
Лопес дебют ўйинидаёқ Чемпионлар лигаси доирасида «Челси» дарвозасини ишғол қилгач, омманинг эътиборини қозонди. Бироқ навбатдаги 12 ой давомида росмана сокин даврни бошидан ўтказди (1гол). У дебют ўйинидаги шиддатни қолган баҳсларда ҳам намойиш эта олмади. Бу билан Лопесни ўзига билдирилган ишончларни умуман оқлай олмади дея айтиш мумкин. Табиийки, шундан сўнг унинг клубдаги имкониятлари кескин чегараланиб қолди ва натижада 2007 йили «Мальорка»га ижарага бериб юборилди. Айни дам Макси Лопес Италия «С Серияси»даги «Самбенедеттезе» клубида фаолият олиб бормоқда.
Тиагу Мотта (1999-2007)
Мотта «Барселона»даги фаолиятини ёшлар жамоасидан бошлаган. Бу ерда ўзига хос ҳаракатлари билан тезда кўзга ташланган иқтидор эгаси кўп ўтмай катталар жамоасидан ҳам таклиф олади. Профессионал карьерасини расман 2001 йилдан бошлаган Тиагу жамоада кўпинча жароҳатлар гирдобида қолиб кетади. Эндигина 19 ни қарши олган йигитча учун бу каби узилишлар унинг руҳиятига катта зарба бериши турган гап эди ва мухлислар энди Моттани асосан лазаретда кўришга ўрганиб қолди.
Натижада «Барселона» Тиагуни «Атлетико» Мадридга сотиб юборади. Бу ерда ҳам жисмоний ҳолати билан боғлиқ муаммолар футболчига стабил формага тушиб олишига ҳадеганда имкон беравермади. «Атлетико»даги бир йиллик фаолиятидан сўнг у қисқа муддат «Женоа» сафида ҳам тўп тепди. «Интер»га ўтгач эса футболчи аста-секин ўзига ўхшай бошлади, ўзига берилган «бриллиант» деган номдан батамом қутулди. Мотта ўзининг энг пик формасига шубҳасиз, Парижда эришган. У «ПСЖ» билан 6 йил ичида жами 18 та титулга эришди, 200 та ўйинда майдонга тушди. Уни мухлислар бугунга келиб Франциядаги ёрқин ўйинларидан ташқари «Барса»да ўтган қизиқиқарли дамлари билан ҳам албатта эслашади.
