"Барселона" ва "Челси" ўртасидаги ўйин бир неча сабабларга кўра қизиқ ўтади. Биринчиси – бу ҳужум ва ҳимоянинг навбатдаги қарама-қаршилигидир. Ҳаттоки Эдвин ван дер Саар ҳам "футболдаги жамики яхши нарсалар ҳаққи-ҳурмати "Барселона" ғалаба қозониши шарт", деб юборди. Бу билан ҳамма нарса айтиб бўлинди, деб ўйлайман.

Футболдаги энг мафтункор жиҳат – бу ҳужум, демак, "Барселона" ҳамага ёқиши керак бўлган футбол намойиш этмоқда. Бироқ жаҳон футболи ҳақида ягона тўхтамга келиб бўлмайди. "Барселона" рақиб жарима майдони яқинида тўп оширишлари билан кимларнингдир меъдасига теккандир. Буни баъзилар "дарвозасиз кадда квадрат" ўйинига ҳам ўхшатишади. Мухлислар дарвоза томон зарбаларни кўришни исташади. "Барселона" яна ўз гегемонияси билан жонг теккан. Мухлислар тахтда янги қаҳрамонларни ҳам кўришни исташади.

Ўйинга бўлган қизиқишнинг иккинчи сабаби — "Барселона" икки ўйинни кетма-кет ютқазди. Бунақаси 2009 йилдан буён илк марта содир бўлмоқда. Учинчисини ҳам ютқазармикин? Бундай саволлар рўйхатни давом эттириш мумкин.

Ўзим ҳақимда айтадиган бўлсам, "Барселона" ютишига деярли аминман. Бунга сабаб жамоанинг класс бўйича юқорироқ эканлиги, тўпга кўпроқ эгалик қилиши, шунингдек, икки мағлубиятдан сўнг жамоа ўз руҳиятини тиклаб олиши шарт эканлиги ҳам. Гарчи, ўзим "Бавария"-"Челси" финалини кўришни кўпроқ истардим. Нимага? Буниси сир бўлақолсин.