Futbolga VARni kiritish oson bo‘lmagan. Gap faqat bu o‘yinni o‘ylab topgan inglizlarning o‘ta konservatorligidan emasdi. Futbolning jamoaviy sport ichida ommaviyligining asosiy omili atributlarning kam bo‘lishida hamdir - xokkey kabi har birimizga klyushka shartmas, basketbol yoki voleybol maydonini qurish qiyinroq va hokazo.

Shuning uchun ham futbolni hamma o‘ynaydi. Jahon chempionati finali va Angliyadagi 7-liga o‘yini shaklan farq qilmasligi o‘ta muhim.

Ammo barcha sohalar singari futbol ham o‘sib boradi, taraqqiylashadi, asosiysi ilm kirib keladi. Futbol ham qaysidir ma’noda o‘yindan fanga yaqinlashib boraveradi: maydondagi bahsdan ham ko‘ra turli chizmalar, sxemalar, loyihalar, taktikalar ko‘proq gapiriladi - planshetlar davri.

«Real» esa, go‘yoki mana shunday zamonda, bir paytlar futbolga begona bo‘lgan atributlar qarshisida haqiqiy futbolni himoya qilayotgan qahramonga o‘xshaydi. Rostanam.

Agar «Siti» yutganida, mutaxassislar uning nimaning hisobiga yutganini tushuntirib bera olishardi. Chizmalar, sxemalar, strelkalar yordamida. Balki tushunmasdim, ha, futbol murakkab fan, derdim, to‘qson daqiqa futbol tomosha qilib, hech narsani tushunmagan tomoshabin roli u qadar qoniqarli bo‘lmasa-da, majbur qabul qilardim - futbol hozir shunaqa. Men yoshligimda o‘ynagan futboldan qanchalik uzoq afsuski

Ammo «Real»ning g‘alabasini oson tushunaman. Kimdir tez yugurdi, kimdir yaxshi tepdi, kimdir zo‘r sakradi, kimdirni yiqitishdi. U vaqt cho‘zdi, bu dovdiradi, unisi charchab qoldi va hokazo. Naqadar zo‘r, naqadar ajoyib o‘yin bu futbol. Bolaligimdagi sevimli o‘yinning o‘zginasi.

Rahmat, «Real Madrid»!

Qahramon Aslanov.