Messi va Ronalduning raqobatidan keyin Xoland - Mbappe qarama-qarshiligi boshlanadi, deb ko‘p o‘qib kelaman. Ammo uncha qo‘shilmagan bo‘lardim.

Ikki futbolchining raqobati futbolda bo‘lishi shart bo‘lgan narsa emas, Messi - Ronaldu davrigacha bo‘lmagan ham. Bu xuddi, bir paytlar Mirjalol Qosimovdan keyin o‘rniga kim bo‘ladi, deb qayg‘urganimizga o‘xshaydi - milliy jamoamizda doim markazda to‘p surib, maydonni yaxshi ko‘ra oladigan aqlli dispetcher bo‘lishi shart deb o‘ylaganmiz. Aslida uning vazifasini bir necha futbolchilarga taqsimlab yuborsa bo‘lishini ko‘rdik ham.

Ha, Mbappe ham, Holand ham juda ko‘p gol uradi, Messi va Ronaldu ham shunday edi. Ammo bilasizmi, Messi va Ronaldu gol-mashinasi bo‘lishdan tashqari, chinakam «game changer» edilarki, gollar ularni solishtirish uchun qo‘shimcha faktorlardan biri edi xolos. Dunyo futbolida ikki bombardirning ko‘p gol urishi o‘sha darajadagi yana bir buyuk raqobatga yetmaydi, ishonavering. Mbappe qisman, ayniqsa Xoland baribir, jamoadoshlariga va qulay sharoitga  o‘ylaganimizdan ko‘proq muxtoj ekaniga ishonaman.

O‘ylaymanki, albatta, umid ham qilamanki, yangi davr ikki futbolchining raqobatidan rang-barangroq, ayniqsa murabbiylarning taktik innovasiyalari bilan hayron qoldiruvchi davr bo‘ladi. Shunday davrki, ba’zi murabbiylik qarorlari va sharoitlar yordamida nafaqat g‘ayritabiiy iste’dod yoki mehnat, balkim mukammal uquv yordamida ham katta futbolchi bo‘la olishni namoyish qilib beradi.

Henderson, Jaka kabi o‘rtamiyona bo‘lib kelgan futbolchilarning mos shartlar ostida eng top darajadagi futbolchilarga aylana olganliklari aslida, kelajak haqida Holand va Mbappedan ko‘ra ko‘proq bashorat berayotgandek.

Qahramon Aslanov