Афсус, ОФК ЧЛ «плей-офф» босқичига лоақал битта жамоамизнинг чиқишига қаратилган охирги умидлар ҳам сўнди... Ҳам аламли, ҳам ачинарли. Мутахассисларимиз бу борада ҳозирча кенг таҳлил ва муайян хулсаларга қўл уришгани йўқ. Мен эса «Темирни қизиғида бос», деганларидек, эътиборингизни битта умумий тенденцияга қаратмоқчиман.
Шубҳа йўқки, ўйиннинг ривожланишида хоҳ алоҳида лигалар, хоҳ умумий ҳолатда бўлсин, даврийлик тенденцияси тасдиқланган. Матбуотда бир неча марта қайд этилганидек, кўплаб терма жамоаларнинг 24 йиллик танаффусдан сўнг яна жаҳон чемпиони бўлишгани МУТЛАҚО ТАСОДИФ ЭМАС! Бу узоқ 1970 йилги зафардан сўнг 1994 йили тахтга кўтарилган Бразилия термаси. Бу 1982 йилги кутилмаган муваффақият (гуруҳ босқичида 3та дуранг)дан сўнг Германия-2006 мундиалида барчадан кучли эканлигини исботлаган Италия термаси. Ниҳоят, бу 1990 йилги охирги чемпионликдан кейин ўтган йили Бразилияда дабдабали футбол кўрсатиб, олтин медални қўлга киритган Германия термаси... Клуб миқёсида олсак, «Зенит»нинг 1984 йили собиқ иттифоқ биринчилигида илк марта зафар қучганидан кейин 2007 йили Россия чемпионига айлангани эсимизга тушади. «Ливерпул»нинг ўтган йилги «сакраши»ни олайлик: «қизиллар» фақатгина қандайдир тушунарсизлик оқибатида чемпионликни бой беришди. Бу клуб АПЛда охирги марта 1990 йили ғолибликни тантана қилганини ҳисобга олсак, унинг ҳам айнан 24 йиллик танаффусдан сўнг яна шоҳсупага кўтарилишига бир баҳя қолди...
Шу жойда «Бавария»нинг қаторасига 3та мағлубиятини бошлаб берган битта воқеа эътиборни ўзига тортади. Ҳа, 28 апрель куни Германия кубоги ярим финалида ҳайратланарли воқелик кузатилди: «Бавария»-«Боруссия» Д. ўйинининг асосий ва қўшимча вақтларида кучлар тенг келгач (1:1), эндигина чемпионлик мақомини ишонч билан ҳимоя қилган клуб вакиллари пенальтилар сериясида 4та зарбанинг барчасини кўкка совуришди!!! Мана, ўша аламли фактнинг хронологияси: биринчи бўлиб Филипп Лам зарба берди - ноаниқлик (оёғи қайрилиб кетди), «Боруссия»дан эса Илкай Гюндоган гол урди - 0:1; кейин Хаби Алонсога навбат келди. ХАТО! Бўлиши мумкин эмас! Бироқ факт: яна футболчининг оёғи қайрилиб кетди ва тўп дарвоза тўққизлиги ёнидан учиб кетди (!), меҳмонлардан эса Себастьян Кель мақсадга эришди - 0:2; тўп олдида Марио Гётце - бу сафар унинг оёғи қайрилиб кетмади, аммо дарвозабон мўъжизавий ҳаракат билан тўпни қайтарди, кейин Мануэль Нойер мюнхенликларга умид уйғотди: Матьс Хуммельс унинг олдида ожиз - 0:2; бироқ кўп ўтмай, ойдинлашдики, Нойер бу ҳаракати билан статистикани деярли аламли рекордга яқинлаштириб қўйибди - ҳисоб бўйича 4-пенальтини унинг ўзи амалга оширди ва тўп билан дарвоза устунини мўлжалга олди...
Эътиборлиси, бу ўз йўналишида ягона шундай ҳолат эмас! Мана, ўша «қайғули рекорд». У терма жамоалар миқёсида, Голландия-Италия (Европа чемпионати ярим финали) ўйинида қайд этилган. 2000 йилнинг 29 июнида бўлиб ўтган учрашув кўпчиликнинг ёдидан кўтарилмаган бўлса керак. Асосий вақтнинг ўзида голландлар 2та пенальтидан самара чиқаришолмаганди. Аввалига, 38-дақиқада Франк Де Бур ҳисобни очиш имкониятидан фойдаланолмаган - зарбани дарвозабон тўсганди. 61-дақиқага келиб, нуқтага Патрик Клюйверт яқинлашган ва тўп тўсинга теккан. Шу тариқа 0:0 ҳисоби ўзгармай қолган. Энди ўйиндан кейинги пенальтилар серияси қандай тус олганини бирров эсга оламиз: Луижи Ди Бьяжо - 0:1 - Франк Де Бур-0:1 (дарвозабон); Жанлука Пессото-0:2 - Яп Стам-0:2 (ноаниқ); Францеско Тотти - 0:3 - Патрик Клюйверт - 1:3; Пауль Босвелт-1:3 (дарвозабон). Натижа - голландлар 6та пенальтидан 5тасида гол ура олишмаган, Франк Де Бурнинг ўзи 2 марта адашган...
Кўряпсизми, баъзида ажойиб футболчиларга тўла жамоалар билан ҳам шундай тушунарсиз «нарсалар» рўй беради! «Насаф» ва «Пахтакор» футболчилари ҳам худди шундай «вақтинчалик зулмат»га тушиб қолишмаганмикин?
Энди миллий чемпионатимиз турнир жадвалига эътибор қаратайлик - ҳисоб бўйича 24-биринчилигимизда клублар кучи тақсимоти бўйича нав-батдаги алмашув акцентини кузатмаяпмизми? Ўзига хос ҳолат бизда бир марта, 2001 йилдан кейин ҳам кузатилганди. Бундай «силжишлар» эса ҳеч қачон оғриқсиз бўлмайди... Бироқ сизнинг ғойибона суҳбатдошингиз ишонч ва оптимистик руҳга тўйинган: вақтинча пасайишни муносиб қабул қилиш лозим. Чунончи, яна яхши ўйинлар келиши эҳтимоли бор, албатта.
Александр ХОРИН, "ИнтерФУТБОЛ" газетаси
