Бу йилги мавсумда “Қўқон-1912” жамоаси сафида икки нафар Сербиялик легионер футболчилар ҳаракат қилишди. Ҳужумчи Филип Райевац аввал ҳам бу жамоа сафида тўп сурган. Райевац Ўзбекистонда “Бунёдкор”, “Локомотив” жамоаларида ҳам ўйнашга улгурган.Ҳимоячи Иван Йосович эса бу мавсумда илк бор ўзбек клуби шарафини ҳимоя қилди. Кеча тунда Йосович ҳамда Райевацлар ўз юртларига учиб кетишди. “Қўқон-1912” жамоасининг марказий ҳимоячиси бўлган Иван Йосович кетишидан аввал Ўзбекистондаги таассуротлари ҳақида клуб матбуот хизматига қисқача интерьвю берди.
- Аввало шундай гўзал юртда бўлиш менга насиб қилганидан хурсандман. Мен суперлиганинг 24-туридан ўрин олган “Қўқон-1912” – “Локомотив” баҳсида бошимдан жароҳат олдим. Бошим ёрилиб , ўйинни тугата олмай заҳирага чиқишга мажбур бўлган эдим. Шифокорлар 10-15 кун майдонга чиқа олмаслигимни таъкидлашди. Бу ёқда эса мавсум тугаб бормоқда. Биз пандемия туфайли салкам бир йил оиламиздан йироқда бўлдик. 11 ой уйдан олисда яшаш осон эмас. Албатта тезроқ уйга қайтишни истадим. Бош мураббий Бахтиёр Ашурматовдан, ўйнай олмайдиган бўлсам уйга рухсат беришини сўрадим. Мураббийимиз мени тўғри тушундилар ҳамда Филип Райевац иккимизни эртароқ жамоани тарк этишимизга рухсат бердилар.
Мен Ўзбекистонда бўлганимдан , “Қўқон-1912” жамоаси сафида тўп сурганимдан жуда бахтиёрман. Биз йил давомида аҳил оила бўлдик. Ажойиб мавсумни ўтказдик. Жамоа раҳбарияти, мураббийлар, футболчилар ва барча клуб аъзоларига миннатдорчилик билдираман. Қўқонда ажойиб мухлислар бор. Бундай фидоий мухлислар кўз ўнгида тўп суриш кишига олам-олам завқ беради. Энди уйга бориб бироз ҳордиқ чиқараман. Менда ўйлаб кўриш учун вақт бор. Насиб қилса балким келгуси йилда яна Қўқонда кўришармиз. Мавсумнинг сўнгги ўйинларида жамоадошларимга омад тилайман. Яна бир бор барчага раҳмат айтаман – деди Иван Йосович.
