Афтидан Шота Арвеладзе "Пахтакор"ни тарк этмоқда. Агар бу ҳақиқат бўлса, у аллақачон клуб тарихида икки йил ичида 5 та соврин ютиш билан эмас, балки Иштван Секечдан бошлаб, яъни, 1985 йилдан бери "Пахтакор"да уч йилдан ортиқ ишлаган биринчи мураббийга айланиш орқали тарихга киради.

"Пахтакор"даги мураббий ишидаги бундай ноёб барқарорлик тасодиф эмас эди. Эслатиб ўтаман, 2017 йилнинг баҳорида Тошкент клуби акциядорларни алмаштирди ва "Пахтакор" тарихида нафақат футбол майдонидаги ғалабалар билан, балки клуб ривожланиши билан боғлиқ янги босқич бошланди. Биринчи ярим йил ичида Арвеладзе соврин йўқлиги учун ишдан бўшатилмади ва унга жамоасини шакллантириш ва клубни янада ислоҳ қилиш имкониятини берди.

Энди, афтидан, "Пахтакор"да Арвеладзенинг даври ниҳоясига етмоқда. Аммо кейин нима бўлади? Ва бу клуб ривожланишининг кейинги векторини англаш нуқтаи назаридан энг қизиқ савол. Бу шунчаки ворис ҳақида эмас, балки клубнинг ҳозирги ҳолатини баҳолаш ҳақида.

Агар клуб раҳбарияти Арвеладзе Европа стандартлари асосида клуб яратишга муваффақ бўлди деб ҳисобласа, унда янги бош мураббий катта эҳтимол билан маҳаллий мутахассис ёки ҳаттоки чет эл фуқароси, аммо клубнинг умумий ривожланиш стратегиясига аралашмасдан фақат асосий таркибни тарбиялайдиган киши бўлади. Агар "Пахтакор" раҳбарияти ҳали ўсиш учун жой бор деб ҳисобласа, у ҳолда Арвеладзенинг ўрнини унга жуда ўхшаш киши эгаллайди.

Тез орада ушбу саволларга жавоб оламиз. Аммо олдин Арвеладзе ҳақиқатан ҳам кетадими ёки йўқлигини аниқлашимиз керак.