Aftidan Shota Arveladze "Paxtakor"ni tark etmoqda. Agar bu haqiqat bo‘lsa, u allaqachon klub tarixida ikki yil ichida 5 ta sovrin yutish bilan emas, balki Ishtvan Sekechdan boshlab, ya’ni, 1985 yildan beri "Paxtakor"da uch yildan ortiq ishlagan birinchi murabbiyga aylanish orqali tarixga kiradi.
"Paxtakor"dagi murabbiy ishidagi bunday noyob barqarorlik tasodif emas edi. Eslatib o‘taman, 2017 yilning bahorida Toshkent klubi aksiyadorlarni almashtirdi va "Paxtakor" tarixida nafaqat futbol maydonidagi g‘alabalar bilan, balki klub rivojlanishi bilan bog‘liq yangi bosqich boshlandi. Birinchi yarim yil ichida Arveladze sovrin yo‘qligi uchun ishdan bo‘shatilmadi va unga jamoasini shakllantirish va klubni yanada isloh qilish imkoniyatini berdi.
Endi, aftidan, "Paxtakor"da Arveladzening davri nihoyasiga yetmoqda. Ammo keyin nima bo‘ladi? Va bu klub rivojlanishining keyingi vektorini anglash nuqtai nazaridan eng qiziq savol. Bu shunchaki voris haqida emas, balki klubning hozirgi holatini baholash haqida.
Agar klub rahbariyati Arveladze Yevropa standartlari asosida klub yaratishga muvaffaq bo‘ldi deb hisoblasa, unda yangi bosh murabbiy katta ehtimol bilan mahalliy mutaxassis yoki hattoki chet el fuqarosi, ammo klubning umumiy rivojlanish strategiyasiga aralashmasdan faqat asosiy tarkibni tarbiyalaydigan kishi bo‘ladi. Agar "Paxtakor" rahbariyati hali o‘sish uchun joy bor deb hisoblasa, u holda Arveladzening o‘rnini unga juda o‘xshash kishi egallaydi.
Tez orada ushbu savollarga javob olamiz. Ammo oldin Arveladze haqiqatan ham ketadimi yoki yo‘qligini aniqlashimiz kerak.
