Ортда қолган 2020 йил коронавирус пандемияси туфайли барча учун ниҳоятда оғир кечди. Ушбу йилда минглаб инсонлар ўз яқинларини йўқотди. Шу жумладан, футбол олами ҳам 2020 йилда кўплаб йўқотишларга дучор бўлди. Аслида уларнинг сони кўп, бироқ ҳозир 2020 йилда ҳаёт билан видолашган энг таниқли футбол дарғалари ҳақида фикр юритамиз.
Диего Марадона (1960—2020)
Ноябрь ойининг охирига келиб, бутун футбол оламини бир даҳшатли хабар қайғуга солди: афсонавий Диего Марадона бу ёруғ оламни тарк этди. Марадонанинг бундан 100 йиллардан кейин ҳам футбол тарихидаги энг яхши ўйинчилардан бўлиб қолишига ҳеч қандай шубҳа йўқ. Бундан ташқари унинг шахсиятига ҳам ҳали узоқ йиллар давомида Аргентина, Каталония ва айниқса, Неаполда эҳтиром кўрсатилади. Бунга «Наполи»нинг уй стадиони номи Диего Марадона шарафига ўзгартирилгани ҳам яққол мисол бўла олади.
Марадона нафақат майдондаги маҳорати билан, балки унинг ташқарисидаги ҳаракатлари билан ҳам мунтазам равишда футбол жамоатчилигини ўзига қаратиб келган. Аргентиналик қандай турмуш тарзи олиб борганидан қатъи назар, у футбол ривожига беқиёс ҳисса қўшган. Бугун сиз-у бизнинг севимли футболчиларимизга айланган футболчилар айнан Марадонанинг ўйинларини кўриб футболга қадам қўйган. Шундай у ўз вазифасини ортиғи билан адо этган дейиш мумкин. Марадона 60 ёшида ўз турмуш тарзи қурбони бўлди.
Паоло Росси (1956—2020)
Италия футболи тарихидаги энг яхши ҳужумчиларидан бири, 1982 йилги «Олтин тўп» соҳиби, ЖЧ—82 нинг энг яхши ўйинчиси ва тўпурари Паоло Росси Марадонанинг ўлимидан икки ҳафта ўтгач вафот этди (декабрь ойида). Футболчилик фаолиятидан сўнг телеканалларда экспертлик қилган ва ўзини тадбиркорлик соҳасида синаб кўрган Россининг майдонда амалга оширолмайдиган иши йўқ эди ва ўз вақтида мукаммал ҳужумчи сифатида қабул қилинганди.
Бироқ Росси ҳам Марадона сингари фаолиятида кўплаб можаро ва жанжалларга тўқнаш келган. Ҳатто у фирибгарликда айбланиб, қамалиб чиқишга ҳам улгурганди. Аммо италияликнинг бошига тушган қийинчиликлари унга майдонда сеҳрли ишларни амалга оширишда халақит бермасди. Афтидан, у айнан шу тариқа афсонага айланган кўринади. Росси 65 ёшида саратонга мағлуб бўлди.
Папа Буба Диоп (1978—2020)
Ўзининг жисмоний имкониятлари ва ташқи габаритлари билан «шкаф» лақабини олган Папа Буба Диоп фаолиятининг катта қисмини Англияда ўтказган. Унинг резюмесидан «Фулҳэм», «Портсмут», «Вест Ҳэм» ва «Бирмингем» каби туманли албионнинг ўртамиёна жамоалари ўрин олган.
Футболчи ўз машҳурлигининг чўққисига 2002 йилги мундиалда эришади. Ўшанда Диоп бошчлиигидаги Сенегал термаси гуруҳ босқичида амалдаги Жаҳон чемпионлари — французларни мағлуб этиб (1:0), мусобақанинг чорак финалига қадар етиб боради. Бироқ «шкаф»нинг кейинги ҳаёти кўнгилдагидек кечмайди, унга бир қатор касалликлар ҳужум қилади. Шу тариқа Сенегал афсонаси 43 ёшида бу дунё билан видолашди.
Алехандро Сабелья (1954—2020)
Сабелья деярли бутун футболчилик фаолиятини ватани Аргентинада ўтказган ва ўйинчи сифатида катта машҳурликка эришмаган. Аммо унинг мураббийлик фаолияти Аргентина ва бутун футбол оламида юқори баҳоланади. Алехандро икки бор мамлакат бош жамоасини бошқарган: 1994—1998 йиллардаги биринчи уринишида деярли ҳеч қандай муваффақиятга эришмайди. Аммо 2011 йилда, иккинчи марта Аргентина бошқарувини қўлга олганида, ҳақиқатан ҳам алоҳида таъкидлашга арзийдиган натижага эришади. Унинг жамоаси Бразилия яшил майдонларида ўтган мундиалда 24 йил ичида илк бор финалга қадар етиб боради. Афсуски, ҳал қилувчи ўйинда Германия Марио Гётценинг сўнгги дақиқалардаги голи эвазига ғалабани илиб кетади. Нима бўлганда ҳам, уни мамлакат футболини янги босқичга олиб чиқа олди. Кимдир бунда Лионель Мессининг хизматлари катта эканлигини айтиши мумкин, бироқ жамоанинг ютуғини биргина футболчи билан боғлаш мантиқан нотўғри бўлади, футболчининг ким бўлишидан қатъи назар. Сабелья 66 ёшида юрак соҳасидаги муаммолар оқибатида ҳаётдан кўз юмди.