Еврокубокларда испанлар тез тез АПЛ жамоаларини қақшатиб туришса-да, ўша клубларга нисбатан ички чемпионатдаги ишонч камроқ, доимо, негадир, Англияда кучли клублар кўпдек туюлаверади. “Реал” ва “Барселона”нинг ўта кучайиб кетганида эмас гап, бу ерда асосий масала ўша пастроқдаги клубларнинг етакчилар билан ўйинларга бўлган муносабатларида.

Айтайлик, АПЛ да футболга нисбатан томоша сифатида баҳолашади, клублар ана ўша томошани сотиш орқали бизнес қилишади. Клубни бир корхона деб тасаввур қилсак, улар очко эмас, ўйин ишлаб чиқарашида ва сотишади. Транслациялардан тушадиган пуллар клублар ўртасида тақсимланади, қайси клубга кўпроқ қизиқиш бўлса, ўша жамоа кўпроқ пул олади. Демак ўз мухлисларидан ташқари қўшимча қизиқишга эга бўлиш учун жамоа айниқса пешқадамлар билан ўйинларда ўзини кўрсата билиш керак.

Мақоланинг давоми билан Қаҳрамон Асланов блогида (веб-версия ва мобиль версия орқали) танишиб олишингиз мумкин.