Футбол пайдо бўлганидан бери трансфер сиёсати унинг асосий омилидан бирига айланган. Шунинг учун ҳам маълум бир футболчини бу мавсум бир жамода кўрсак, кейинги сафар бошқа клубга ўтганининг гувоҳи бўламиз. Албатта, ҳар бир футболчи муваффақиятга эришишни, юксак чўққиларни забт этишни истайди ва шу йўлда кучлироқ жамоага ўтишни хоҳлайди. Ёки тўп сураётган клубининг иши юришмаса, ўзига бошқа жамоа қидиришга тушади. Буни қарангки, юқоридаги каби сабаб-у баҳоналарни писанд этмаган ҳолда умрини бир жамоага бағишлаган, клубнинг яхши-ёмон кунларини бирга баҳам кўришни истаган футболчилар ҳам бор. Ушбу саҳифамиз ана шулар ҳақида.
Икер Касильяс. Шак-шубҳасиз, садоқат бобида испаниялик посбоннинг биринчи ўринга қўйиш лозим. Сабаби, футболда эсини таниганидан бери Мадриднинг “Реал” клубини дарвозасини ҳимоя қилиб келаётган Икер бу борада рекорд натижа қайд этди. 1990 йилда “Реал” ёшлари таркибига келиб қўшилган Касильяс 24 йилдан бери Мадридда. Шу боисдан ҳам бемалол уни “Реал”нинг рамзи деса бўлади. Тўғри, “Реал” дунёнинг энг кучли жамоаларидан бири. Шундай экан, унинг кетишига асос йўқ, дейишингиз ҳам мумкин. Аммо ҳозирда асосий таркибдаги ўрнини бой бериб қўйган, аниқроғи, бош мураббий томонидан Ла-лига доирасидаги ўйинларда майдонга тушмаган посбон клубдан кетиши мумкин эди. Устига-устак, унга куч-қудрат, шон-шуҳрат борасида “Реал”дан кам бўлмаган жамоалар харидор. Аммо Икер фаолиятини қироллик клубида тугатмоқчи эканлигини такрорлашдан чарчамаяпти.
Жанлуижи Буффон. Бугунги футболнинг энг нозик жиҳатларидан бири, шубҳасиз, дарвозабон масаласидир. Шу боис ҳозирда тажрибали посбонларнинг ўрни беқиёс. Грант жамоалар маҳоратли дарвозабонларни таркибига қўшиб олиш учун ҳар нега тайёр. Қаҳрамонимизнинг бу борадаги маҳоратига эса шубҳа қилмаса ҳам бўлади. Лекин Буффон 13 йилдан бери Туринда, 2001 йилдан буён “Ювентус”нинг мустаҳкам қалқони бўлиб келмоқда. Гарчи “Ювентус” мақташга арзигулик натижаларни қўла киритмаган бўлса-да, ҳатто орада қуйи лигага тушиб кетган бўлса-да, Буффон жамоасини тарк этгани йўқ. Ваҳоланки, уни харид қилишни хоҳлаётган клублар талайгина. Боиси ҳамон Жанлуижи маҳорат бобида энг зўрлардан бири. Айни шу шароитда унинг 13 йиллик садоқати таҳсинга лойиқ. Таъкидлаш жоизки, бундан кейин ҳам Буффон нафақат Италия, балки Туриндан ҳам кетмаса керак. Унинг ўзи буни қуйидагича изоҳлайди: “Футбол мен учун Италия, Турин, “Ювентус”.
Франческо Тотти. Италия футболи тимсолларидан бирига айланган Тотти 1986 йилда “Рома”нинг ёшлари таркибига келиб қўшилади. 1992 йилда эса “Рома”нинг асосий таркибига келиб қўшилади. Хуллас, у 28 йилдан бери “Рома” учун тўп суради. Бу футболда мисли кўрилмаган натижа. Ахир “Рома” Чемпионлар лигасида деярли иштирок этмаган, Италияда ҳам, ҳар ҳолда, ушбу мавсумни инобатга олмаганда жуда кучли жамоалар сирасига кирмаган. Аммо Франческо учун бунинг аҳамияти йўқ. У чемпион бўлишни истайди, у қатор совринларни қўлга киритишни хоҳлайди, фақат “Рома” таркибида. Бир сўз билан айтганда у футболни “Рома”сиз тасаввур қила олмайди. Ахир 28 йиллик садоқатни яна қандай изоҳлаш мумкин?
Стивен Жерард. “Ливерпул” клубини эслаганда кўз олдимизда беихтиёр Стивен Жерард гавдаланади. Чунки 1987 йилдан бери бир клубда тўп суриб келаётган бу чарм тўп устаси яшил майдондаги содиқликнинг ажралмас рамзига айланиб улгурди. Гарчи швед футболчиси Златан Ибрагимович Жерардни “Ливерпул”дан ҳам кучлироқ жамоалар сафида ўйнашга муносиб” дея таъкидласа-да, Стив бу гапга қўшилмайди. Унинг учун “Ливерпул”дан бошқа жойда футбол ўйнашнинг имкони йўқ, у буни тасаввур ҳам қила олмайди. Ахир тасаввур қилинг, 27 йил бир жамоада ўйнаш ақл бовар қилмас натижа.
Антонио Ди Натале. Бу футболчи маҳоратли, тажрибали чарм тўп усталари сирасига киради. Унга оғиз солган клублар ҳам кўп эди. Лекин Ди Натале 10 йилдан бери Чемпионлар лигасида деярли ўйнамаган, Италия миллий чемпионатида ҳам арзирли ютуқларни қўлга киритмаган “Удинезе” таркибида тўп суриб келади. Бир томондан, айнан шу жиҳати учун ҳам у ўз клубининг ўзига хос тимсолига айланиб улгурган.
Серхио Рамос. Машҳур Роналдо, Роберто Карлос, Зайниддин Зидан каби футболчилар билан бирга “Реал” шарафини ҳимоя қилиб келган бу футболчи ҳануз Мадридда. Тўғри, у қўполлиги билан танилиб улгурган, деярли ҳар бир ўйинни сариқ карточкасиз тарк этмайди. Аммо у “Реал”нинг асосий устунларидан бири. У емириладими, яроқсиз ҳолга келадими, фарқи йўқ. Рамос, ўзининг таъбири билан айтганда, оёғи тўп тепишга қодирми, демак фақат қироллик клуби учун ўйнайди. Ана шу садоқатни, фидокорликни инобатга олган ҳолда клуб мутасаддилари ҳам ундан воз кечмоқчи эмас.
Рио Фердинанд. Англия футболчилар клубдан-клубга кўчиб юрадиган чемпионатлар орасида етакчи ўринларда туради. Инглиз клублар таркибни янгилаб туриш борасида анчайин фаол. Аммо бу ерда ҳам сотиб бўлмайдиган, ўз навбатида, бошқа жамоада ўйнашни тасаввур ҳам қила олмайдиган футболчилар бор. Рио Фердинанд — айнан ана шундай ўйинчилардан бири. 2002 йилда “Лидс Юнайтед”дан “Манчестер Юнайтед”га ўтган Рио 12 йилдан бери қизил иблислар шарафини ҳимоя қилиб келади. Унинг сотилиши ҳақида гап ҳам бўлиши мумкин эмас, биринчидан унинг ўзи буни истамайди, иккинчидан, “МЮ”нинг ҳимояси Фердинандсиз анча бўшаб қолиши тайин.
Хавьер Занетти. Бу футболчи Италия футболининг кекса авлод вакилларидан бири саналади. Негаки, яқинда 41 ёшни қарши оладиган ўйинчи футболдан кетиш ҳақида ўйлагани йўқ. Энг қизиғи ва муҳими шуки, Хавьер 1995 йилда Миланнинг “Интер” клуби сафига ўтган бўлса, ўшандан бери Миландан ҳеч қаерга кетишни истамайди. Фаолияти давомида “Интер” билан ғалабаларга ҳам эришди, омадсиз мавсумларни ҳам бошдан кечирди. Бироқ ҳеч бир омил унинг “Интер”дан кетишига сабаб бўлолгани йўқ. Хавьер Занетти юқоридаги қаҳрамонлар каби ўзини жамоасига бағишлаганлар сирасига киради.
Халқимизда “Дарахт бир жойда кўкаради”, деган нақл бор. Бошқа соҳада билмади-гу, аммо футболда бу нақл аллақачон ўз исботини топиб улгурди. Энг асосийси, яшил майдонда садоқатни асосий тамойил қилиб олган футболчи доимо ҳурмат-эътиборга сазовор бўлиши тайин.
Низомжон ИСЛОМОВ тайёрлади.
