Xalqaro miqyosdagi turnirlarda to‘yib-to‘yib o‘ynash - barcha klublarga nasib etavermaydigan jarayon. Turli muddatlarda «uy-safar» tizimida o‘tkaziladigan uchrashuvlarda endi «ishtaha» ochilgan pallada vaqt tugab qoladi. Qolaversa, «uy-safar» tizimi jamoalarning haqiqiy potensialini ko‘rsatib berolmaydi, baribir. Shu ma’noda aytsak, OCHL guruh bosqichining ixcham turnir ko‘rinishida tashkillashtirilgani ayni muddao bo‘ldi. Vaqt va reklamalar tufayli qaysidir serialni bir o‘tirishda tomosha qiladigan kishilar hayotda ko‘p uchraydi. Futbol muxlislari uchun OCHL guruh bosqichi shunday qulaylik yaratdi. Ular Osiyo chempionatini tomosha qilayotgandek sezishmoqda o‘zlarini. Bu kabi majburiy qulaylik uchun OFKga rahmat. Koronavirusga emas, albatta. Goho shu kabi majburiyatlar ortida qandaydir hikmat yashiringan bo‘ladiki, biz buni bilmaymiz. Faqat fursat o‘tishi bilan ko‘p jihatlar ko‘zga tashlanib, xulosa chiqarish imkoni tug‘iladi.
Mana, «Paxtakor» va AGMK arab-fors-tojik jamoalari bilan qanday raqobatlashayotganini ko‘ryapmiz. Xulosa chiqarish uchun shuning o‘zi yetarli, bizningcha. Yaponiya, Janubiy Koreya, Avstraliya va Xitoyning grand klublariga qarshi bu daraja bilan o‘ynamagan ma’qul. Hozirgi holat futbolchilarning o‘sishi va tajriba orttirishi uchun kifoya. Dastlabki katta xulosa shuki, futbolimizda mas’uliyatni o‘z zimmasiga oladigan, ya’ni shaxs darajasidagi futbolchilar chiqishi kamyob hodisaga aylanib ulguribdi. «Paxtakor» misolida olib qarasak, Sardor Rashidov vaqti o‘tganini bildirib qo‘ymoqda. Shu turnirda liderlik namoyish etishi kutilgan Aziz Turg‘unboyev va Sharof Muhiddinov o‘z imkoniyatlari darajasida to‘p surishmayapti. To‘g‘ri, har ikki futbolchi jamoaga hali kirishib ketmagandir. Lekin bu jarayon ularni oqlamaydi aslo. Hammasi ijrochining o‘ziga bog‘liq. Mashaqqatlarni yengib, o‘z imkoniyatlarini ko‘rsata bilish uchun OCHL guruh bosqichi - taqdir tuhfasi. Shunday vaziyat boshqa bo‘ladimi yoki yo‘q - buni hech kim bilmaydi. Sharof va Aziz birgalikda maydonga tushib, tandem hosil qilishsa, barchasini Piter Xyuistraga isbotlashsa, «Paxtakor»ning ham «ketmoni uchishi» aniq. Afsuski, buning uchun har ikki iste’dodli futbolchida tashabbus va yetakchilikka intilish ishtiyoqi yetishmayapti. Ha, yetakchiga aylanish oson emas. Futbolimizni yaqin tarixida Odil Ahmedov yetakchi bo‘lish va o‘zini tan oldirish uchun qanday kurashganini bir eslaylik. Har qaysi jamoada ham yangi futbolchini qo‘llab-quvvatlashga amalda kafolat yo‘q. Katta maqsadga kuchli iroda orqali erishiladi. Superligada to‘p surish nisbatan oson. OCHL guruh bosqichi - haqiqiy sinov maydoni.
Anzur Ismoilov va Yegor Krimes haqida gapirish noo‘rin. Ularning bori - shu. Har ikkisi goho shunday xatolarga yo‘l qo‘yadiki, nima deyishni ham bilmay qoladi kishi ajablanganidan. Shuning uchun oxirgi turda «Paxtakor» Anzur Ismoilov va Yegor Krimes, Farrux Sayfiyev va Sherzod A’zamov, Dragan Cheran va Eren Derdiyoksiz maydonga tushsa, yana bir bor yoshlarning imkoniyatlariyu, shijoatini ko‘rardik ayovsiz raqobatda. Shu yoshlar - terma jamoamiz kelajagi. Natijadan qat’iy nazar, ularning maydonga tushishlari futbolimiz uchun foydaliroqdir.
Tan olish kerak, yuqori me’yorlar bilan qaralsa, futbolimizning ahvoli anchayin g‘aribona. Albatta, saviya ma’nosida. Ikkinchi tomondan, yosh avlodning shashti baland. Ulardagi shijoat sabab muxlislar mag‘lubiyatlardan ortiqcha aziyat chekishmayapti. Hozircha shu avlod ulg‘ayishini kutishga majburmiz...
Muhammad VALI
