Men qadarga ishonaman. Haq va haqiqatga ishonaman. Qaytar dunyoga ishonaman. Sirlar baribir ochilishiga ishonaman.

Falastin bilan o‘yinni atayin boy berilganiga ishonaman. Ular himoyani tartiblab qo‘ygan Ektor Kuperni ketkazish uchun mana shunday chirkin yo‘lni tanlab, bu bosqichdan o‘zimizning murabbiy bilan ham chiqamiz, deb o‘ylashganiga ishonaman. Buning ortida turganlar va buni ijro etganlar bir kun sharmanda bo‘lishiga ishonaman (ayrimlari shu o‘yindayoq sharmanda bo‘ldi).

Ularning bu makri ish bermagani va Alloh makrliroq ekani shubhasiz!

P.S. O‘yin haqida hech narsa yozmayman.