Kristof Froyndning «RB Zalsburg»dagi samarali faoliyatini diqqat bilan kuzatgan «Bavariya» bosslari joriy mavsum boshida Hasan Salihamidjich o‘rniga nihoyat, olib kelishdi.
Birmuncha yosh ekanligiga qaramay shunday katta vazifalarni qoyillatib qo‘ygan Kristof otasining to‘satdan vafot etishidan so‘ng, oilaviy duradgorlik ustaxonasidagi 20 nafar ishchi uchun javobgarlikni o‘z zimmasiga olgan paytda atigi 24 yoshda edi. Bir kechada yetakchiga aylangan Froynd bu tajribasini «Bavariya» sport direktori lavozimida ham eplay oladimi? «Gollivud FK»ning muhim shaxslaridan biriga aylangan mutaxassis klub rasmiy saytiga bergan intervyusida shu va boshqa bir qator qiziqarli savollarga javob berdi.
- Janob Froynd, siyosatda odatda 100 kunlik ishdan keyin birinchi xulosa chiqariladi. Sizdan so‘rasak, ilk oylar haqida nima deya olasiz?
- «Bavariya» - juda va juda qiziqarli, ta’sirchan klub. Uning tuzilishi, kattaligiga qaramay, dunyoda noyobdir. Kuni kecha bo‘lib o‘tgan yillik umumiy yig‘ilish va a’zolarning navbatdagi yig‘ilishi men uchun mutlaqo yangi tajriba bo‘ldi. Ushbu klub a’zolari qanday yashashlari o‘zgacha narsa. Bu uch oy ancha qiyin kechdi. Xulosa butunlay ijobiy, bu qiziqarli va men «Zalsburg»dagi 17 yillik faoliyatimdan keyin futbolning katta dunyosiga qadam qo‘yganimdan xursandman.
- 17 yil - bu katta muddat. Uzluksizlik siz uchun muhimmi?
- Umuman, hayotdagi tez o‘zgarishlarning tarafdori emasman. Men nimadir qurmoqchiman va aloqalar yaratmoqchiman, ildiz otmoqchiman. Bu mening tabiatim va shuning uchun «RB Zalsburg»ni tark etish men uchun oson bo‘lmadi. Rejam, albatta, «Bavariya»da uzoq vaqt ishlashdir.
- Hayotingizda chuqur burilish yuz berdi: 24 yoshingizda, otangiz vafotidan keyin to‘satdan oilaviy duradgorlik biznesini o‘z zimmangizga olishingiz kerak edi. Futboldan tashqarida qanday ishlaysiz?
- Men professional darajani to‘xtatdim va uchinchi divizionda o‘ynashni davom ettirdim. Faoliyatimni butunlay o‘zgartirdim va otam kompaniyasida juda yaxshi muvofiqlashtirilgan jamoani shakllantirgani uchun muvaffaqiyatga erishdim. O‘shanda men qiyin vaziyatda birga turganimizda va bir-birimizni qo‘llab-quvvatlaganimizda nima bo‘lishi mumkinligini bilib oldim. Shaxsan men uchun hayotdagi eng katta muvaffaqiyat shundaki, men xodimlar bilan ishni davom ettira oldim. Duradgorlik ustaxonasi bugungi kunda ham mavjud, u Zalsburgdagi eng yirik duradgorlik ustaxonalaridan biri bo‘lib, men har safar Leogangga - o‘z uyimda bo‘lganimda u yerga boraman.
- To‘satdan 20 nafar xodim uchun javobgar bo‘lish...
- Yosh bo‘lishimga qaramay, ikkinchi divizionda professional bo‘lganimda, tinch hayot kechirardim, hech qanday tashvish, mas’uliyat yo‘q edi. Va keyin yer oyoq ostidan otilib chiqadi. Dushanba kuni ertalab dafn marosimidan keyin birinchi marta kompaniyaga borganimni eslayman: xodimlar ustaxonada turishdi, keyin nima bo‘lishini hech kim bilmasdi. Ularning yuzida qandaydir qo‘rquv bor edi. Keyin men gapira boshladim va bundan buyon u yerda qolishimni va ishni birgalikda yuritishimizni aytdim. Va o‘sha paytda men tushundim: hozir hayotimda nima bo‘lishidan qat’iy nazar, yaqin orada hech narsa meni yo‘ldan ozdirmaydi.
- Bu tajriba avval «RB Zalsburg»da, keyin «Bavariya»dagi rolingizga qanday ta’sir qildi?
- Hunarmandchilik bo‘ladimi yoki futbol, gap odamlar haqida ketmoqda, axir! Agar siz hamkasbingiz bilan muloqot qilsangiz va unga qiziqsangiz, siz butunlay boshqacha poydevor yaratasiz va buning evaziga ko‘proq narsaga ega bo‘lasiz. Har bir insonning o‘ziga xos muammolari bor, bu esa hozirgi paytda ular uchun muhimdir. Bir-biringiz haqingizda qanchalik ko‘p bilsangiz, shunchalik yaxshi javob bera olasiz.
- «RB Zalsburg»dan «Bavariya»ga o‘zingiz bilan nimalarni olib keldingiz?
- Ehtimol, biroz boshqacha yondashuv, chunki men boshqa tuzilmadanman. Red Bull «Zalsburg»ga qo‘shilganida, ular endi eng ko‘p pulga ega ekanliklari va ko‘plab faxriy o‘yinchilar bilan muvaffaqiyatga erishish yo‘llarini sotib olishlari aytilgan edi. Ammo biz klubni tikladik. Bugungi kunda klub aniq yo‘nalishga amal qilmoqda. Bu hozir men uchun juda muhim: «Bavariya» deb yozilgan har qanday joyda «Bavariya» bo‘lishi kerak. Shuningdek, men o‘zim bilan so‘nggi 17 yil ichida yaratgan yaxshi futbol «nou-xau»lari va aloqalarni olib keldim.
- Klub sifatida «RB Zalsburg» birinchi navbatda iste’dodlarni o‘qitish va rivojlantirish bilan shug‘ullanadi. «Bavariya» kampusidagi ishlarni qanday baholaysiz?
- Albatta, kampus kelajakda mutaxassislarimizning iste’dodlarini rivojlantirishda davom etishi kerak, ammo bu hech qachon «Zalsburg»dagi kabi ekstremal bo‘lmaydi, chunki bizda bu yerda boshqa maqsadlar bor. Va bu «Bavariya» uchun to‘g‘ri bo‘lishi kerak. Shu bilan birga, iste’dodlar ular bizda shunchalik yaxshi tayyorgarlik ko‘rishlarini bilishlari kerakki, ular professional futbolga o‘tish ehtimoli katta. Kampus va Zebenershtrasse o‘rtasidagi bog‘liqlik juda muhim omil. Bu nafaqat iste’dodga, balki murabbiylar, fitnes-murabbiylar va fizioterapevtlarga ham tegishli. Biz xalqaro miqyosda muvaffaqiyat qozonish va shu bilan birga yoshlar bilan yaxshi ishlash o‘rtasida muvozanatni topmoqchimiz.
- Duradgorlikka qaytaylik: «Bavariya»da uzoq muddatli muvaffaqiyatga erishish uchun qanday materialdan yasash kerak - o‘yinchimi yoki mas’ul shaxslarmi?
- O‘rmonda turli xil yog‘och turlari mavjud va monokulturalar aralash o‘rmonlar kabi barqaror emas. Jamoada turli xil o‘yinchilar bo‘lishi kerak va ularning har biri o‘z boshqaruvida kuchli tomonlarga ega. Turlari qanchalik xilma-xil bo‘lsa, taqdim etilishi mumkin bo‘lgan xizmatlar doirasi shunchalik keng bo‘ladi. Asosiysi, siz doimo umumiy til topasiz.
- Va siz birinchi shamolda yiqilmasligingiz kerak.
- Bu ham, albatta. Bu ishda nozik bo‘lolmaysiz, daraxtda biroz qobiq bo‘lishi kerak (kuladi).
M.PO‘LATOV tayyorladi
