Пекиндаги ғалабадан сўнг “Бунёдкор” етакчиларидан бири Лутфулла Тўраевнинг фикрлари билан қизиқдик.
- Рақиб дарвозабони довдираб, тўпни оёқларим остига думалатиб берди. Ўша вазиятда тўпни қабул қилишим биланоқ, икки ёнга нигоҳ ташладим. Чапда Олег Зотеев тезлик билан очилиб бораётганди. Ўйладимки, унга пас оширсам Олег мендан-да қулай имкониятга чиқади деб. Дарҳол Зотеевга тўпни узатдим ва у зарба бериш учун жуда яхши вазият ҳосил қилди. Балки зарбани ўзим тепганим яхшимиди... бундай вазиятда ўйлаб ўтириб бўлмасди. Қарорни қандайдир бир сониядаёқ қабул қилиш керак эди. Рақиб посбони ўз хатосини зарбани бартараф этиш билан ювиб юборди. “Бейцзин Гоан” футболчилари кетма-кет қўполликлар қилишди ва тез-тез шифокорлар ёрдамига муҳтожлик сездим. Оёғимдан ҳам, бошимдан ҳам яхшигина лат едим. Нима бўлганда ҳам, энг ёқимли жаҳт - таблода порлаган ҳисоб! Худога шукрки, олдинга яна бир катта қадам ташладик, - дейди Лутфулла Тўраев.
