Португалия учун Евро Мартинеснинг жамоани Роналду атрофида қуриши ҳақидаги қарори билан бошланди.

Криш турнирда 486 дақиқа ҳаракат қилди. Ўзининг энг юқори чўққисига чиққан ёш ҳужумчилар (Жота, Нету, Рамуш) бу рақамларнинг ярмига эга - 242 дақиқа.

Энг ёмони, Мартинес бу режадан бир сония ҳам четга чиқмади. Мослашувчанликни бош мураббий сифатида акс эттирмади.

Футбол - бу мувозанат ўйини. Мураббийнинг вазифаси бу мувозанатни иложи борича яхшироқ сақлашдир.

Нафақат ўйиндан ўйингача, балки бутун ўйин давомида ҳам. Мартинес бунинг аксини қилди. У турнир олдидан мувозанатсиз қарор қабул қилди ва ҳар дақиқада буни талаб қилди. Унинг учун ғалаба эҳтимолини оширишдан кўра, Роналдуга берган принциплари ва ваъдаларига содиқ қолиш муҳимроқ эди.

Бундай вазиятда кучли мураббий нима қилади? У Роналдунинг имкониятларини адекват баҳолайди ва дастлаб унинг бошқа, аммо муҳим роли ҳақида келишиб олади. Уни ҳар бир учрашувнинг сўнгги дақиқаларида ўйнатишга ишонтирса бўларди. Вегхорст буни қандай амалга оширганига қаранг.

Роналду учун бу ҳар жиҳатдан идеал вариант бўларди. У чарчаган рақибларга қарши майдонга тушарди.

Дастлабки 60 дақиқа омадсиз кечгани учун асаблар унга ҳам, жамоага ҳам оғирлик қилмаган бўларди. У янада ёрқин бўларди – томошабинлар унинг ҳар бир кўринишига алоҳида эътибор қаратишарди. Яхши имконият бўлса, у гол урар, фойдали бўлар ва жамоани кейинги босқичларга олиб чиқади.

Мартинес бу борада ютқазди. Криш аниқ ролни бажармади, у хоҳлаган жойда пайдо бўлди - ва ҳамма жойда фойдасиз эди.

Жамоага ҳайратланарли даражада ҳалокатли таъсир кўрсатди. Бу эса мураббийнинг катта хатоси оқибати эди.