Fevral oyida Gari Lineker bir fikrni ilgari surgandi: «Jarohat Xendersonning «yil o‘yinchisi» bo‘lishi uchun yaxshi imkoniyat yaratib beradi».

Qizig‘-a, odatda teskarisi bo‘lishi kerak emasmidi? Yo‘q, Xenderson kabi futbolchilar uchun bu ta’rif mos keladi.

Fevral oyida «Liverpul» sardori Jordan Xenderson jarohat oldi. Mag‘lubiyatsiz seriya bilan odimlayotgan «qizillar» darhol «Uotford»ga yutqazishdi. Keyin Angliya kubogi bahsida «Chelsi»ga imkoniyatni bor berishdi.

Linekerning boyagi gapi o‘shanda aytilgan va statistikachilar darrov vaziyatni o‘rganishdi - «Liverpul» Xenderson bilan tarkibda 34 o‘yindan 6 tasini yutqazgan, Xendersonsiz esa, 13 o‘yindan 5 ta. Farq ikki barobardan ko‘p.

Borligi bilinmaydi, yo‘qligi bilinadi, deb mana shunday futbolchilarni nazarda tutishadi, menimcha.

Umuman olganda, o‘rtamiyona, iqtidori haminqadar bo‘lgan yosh futbolchining (hatto Fergyuson uni g‘alati yugurar ekan, degan) dunyoning eng yaxshi jamoasi sardori bo‘lishida ulkan mehnat va tartib yotibdi, desak xato bo‘lmaydi.

«Sanderlend»dagi jamoadoshi Darren Bentning aytishicha, bir marta Xendersonning yuragi tez urib, mashg‘ulotdan ko‘tarib olib chiqishgan. Murabbiy sal sekinroq harakat qilishni, aks holda, infarkt bo‘lish hech gap emasligini aytib, ogohlantirgan.

Kim nima desa desin, bugungi «Liverpul» avvalgilarga o‘xshamaydi. Ayniqsa, APL dagi mavsumda. Bugungi «Liverpul» xarakterini tentak Klopp ham, viqorli Van Deyk ham, tomoshabop Saloh ham ochib bermaydi.

Bugungi «Liverpul» Xenderson kabi mehnatkash, intizomli va kurashuvchan.

Qahramon Aslanov.