Qatarda o‘tayotgan U-17 jahon chempionatidagi keskin va dramatik 1/16 final bahsi ortidan Xorvatiya o‘smirlar terma jamoasi bosh murabbiyi Marijan Budimir o‘zining ichki hissiyoti, jamoa kechirgan kechinmalar va o‘yindagi tafovutlar haqida atroflicha fikr bildirdi.

Budimirning ta’kidlashicha, penaltilar seriyasida yutqazish har qanday vaziyatda og‘ir, ammo o‘smirlar futbolida bu yanada qattiqroq uriladi. “Ular hali bola! Ular yig‘lab turganini ko‘rish – juda dardli manzara. Murabbiy sifatida buni ko‘rish qalbga og‘ir botadi”, – dedi u.

O‘yinning birinchi qismi haqida to‘xtalar ekan, taniqli mutaxassis O‘zbekiston U-17 jamoasining harakatini alohida e’tirof etdi. Uning aytishicha, o‘zbekistonlik o‘smirlar tashqi ko‘rinishida juda jips, markazda sezilarli ustunlikka ega bo‘lgan holda harakat qilgan. “Birinchi bo‘limda ular bizdan yaxshiroq o‘ynashdi. Markaz orqali ko‘p bor oson o‘tib ketishdi. Bu biz uchun og‘ir bo‘ldi”, – dedi Budimir.

Tanaffusdagi uchta almashtirish esa o‘yin manzarasini o‘zgartirdi. Murabbiy jamoa uslubini kuchaytirish uchun pressing va harakatlanishda jiddiy takliflar berganini ochiq bildirdi. Natijada ikkinchi bo‘limda xorvatlar maydonga butunlay boshqa kayfiyatda qaytdi — qattiqroq, shijoatli va jamoa sifatida yaxlitroq.

Hisob tenglashtirilib, ustunlik muayyan darajada xorvatlar tomoniga o‘tganini ham u yashira olmadi. Hatto o‘yin oxirida ularda imkoniyatlar ham bo‘lgan. Budimir aytishiga ko‘ra, agar Tino Kusanovich bir vaziyatda tezroq yiqilganida, ehtimol sudya penalti tayinlagan bo‘larmidi — bu ham o‘yin kutilmagan tomonga o‘zgargan bo‘lardi.

Asosiy vaqtda g‘olib aniqlanmagani bois bahs penaltilar seriyasiga ko‘chdi. Murabbiy bu jarayonni “lotereya emas, psixologik urinishi” sifatida ta’rifladi. “Penalti tepishni xohlamagan bolalar ko‘p bo‘ldi. Lekin tepganlarga katta rahmat — ular jasorat ko‘rsatishdi”, – dedi murabbiy.

Shunga qaramay, Budimir jamoasining umumiy ishtirokidan mamnun. Xorvatiya guruh bosqichida yettita gol urib keyingi bosqichga chiqqan, o‘yin ko‘rsatkichlari ham munosib darajada bo‘lganini eslatdi. U o‘z shogirdlariga nisbatan hech qanday e’tirozi yo‘qligini qayd etdi: “Bor kuchimiz bilan kurashdik. Doha bizga yoqdi. Uzoqqa borishni istardik, lekin futbolda hamma narsa biz istagandek kechmaydi”.

Budimir, shu bilan birga, bu mag‘lubiyat o‘smirlar uchun faqat og‘riq emas, balki katta saboq ekanini ham ta’kidladi. “17 yoshda futbol tugamaydi. Ular rivojlanadi, ulg‘ayadi, kattalar futbolini his qiladi. Bu kecha – ular umr bo‘yi eslaydigan bekatlardan biri”, – deya so‘zini yakunladi 45 yoshli mutaxassis.