Осиё кубоги-2011нинг барча жангларини Доҳада кўришга мушарраф бўлганман. Бу ҳақда ёзиб тўймайман. Мусобақаларнинг очилиш ўйини билан бирга сўнги финал ўйини хотирамга муҳрланиб қолган. Финалда Таданари Лининг “кенгурулар”га урган ягона голи ўзича гўзал бўлган эди. Очилишдаги арабларга Одилжон билан Сервернинг жавобсиз урган 2та голи барча ўзбек ишқибозлари учун нафосат, жасорат, ғурур тимсоли бўлиб қолган. Шу ўйин билан Абрамов қалбимизда алоҳида ўринга сазовор. Лекин Доҳани эслашим сабаби бошқа ёқда, ҳаётнинг бошқа қатламида сабаб яширин. Оқибати кунимга белги бериб, унимни мунгли, аламли қилмоқда. Кўздан нари, бели букик, ҳокисор ҳолда туришибди ушбу айтмоқчи бўлган омилларим. Улар томон Хайрулла ҳам қиё боқмаяпти. Сизлар ҳам.
Давоми Ҳасанали Қодиров блогида.