Бундан бир неча кун аввал Луис Суарез билан мароқли суҳбатни эътиборингизга тақдим этган эдик. Эндиги суҳбатдошимиз футбол оламининг тирик афсонаси Жанлуижжи Буффон бўлади. Бугун Жижи билан суҳбат давомида футболчининг сиз билмаган қирралари очилса, ажаб эмас.
Сен спортчилар оиласида таваллуд топгансан. Шу ҳақида тўхталиб ўтсанг
Ота – онам профессионал спортчилар. Опаларим воллейбол билан анчадан бери шуғулланишмоқда. Улардан бири ҳаттоки воллейбол бўйича ЕЧЛ ғолиблигини ҳам қўлга киритган. Мен оилада энг кичиги бўлганим учун уларга ўхшашга интилиб яшаган бўлсам керак.
Сен катта футболдаги дебют учрашувингни «Милан»га қарши «Парма» сафида ўтказган эдинг. Адашмасам, ўша пайтда 17 ёш бўлсанг ҳам тўп ўтказиб юбормагандинг?!
90 – йилларда «Парма» Италиянинг энг кучли клубларидан бири эди. 10 йил давомида бу жамоа 2 бор УЭФА кубогини, бир бор супер кубокни қўлга киритишга муваффақ бўлган.
Ўша учрашув биз учун жуда муҳим эди. Сабаби, турнирдаги етакчилик учун айнан «Милан» билан баҳслашаётган эдик. Уларнинг таркибида Савичивич, Малдини, Баджо сингари супер юлдузлар тўп сурар эди. Ўша учрашув бошланишидан аввал менга асосий таркибда майдонга тушишим ҳақида айтишганида сира қўрқмадим. Ишонасанми, бундай имконият пайдо бўлганидан қувониб кетдим. Ичимда: «Мана Буффонни бутун дунёга танитиш имкони мавжуд» деб кулиб қўйдим. Учрашувнинг хаяжонини қувонч тўлиқ ёпиб ташлагани шундоққина ёдимда қолган. Ўша учрашувда ўз дарвозам даҳлсизлигини сақлаб қолган эдим. Бу ўйин менинг ҳаётимни кескин ўзгартириб юборган десам, адашмаган бўламан.
Терма жамоа ҳақида…
19 ёшга тўлган пайтимда терма жамоадан чақирув олдим. Бу мен учун янгилик бўлмай қолди. Мен терманинг 3 – дарвозабониман ва менга деярли ўйнаш имконини беришмайди. Эсимда бор Россияга қарши баҳсда иштирок этиш учун Москвага етиб бордик. 98 – йилдаги ЖЧ учун саралаш учрашувлари эди.
Ўйиннинг 25 – дақиқасида асосий дарвозабон тиззасидан жароҳат олди ва ўзини алмаштиришларини сўради. Аввалига ёш болалардек хурсанд бўлиб кетдим. Кейин мураббий майдонга тушишмни буюрганида бироз қўрқдим. Сабаби, майдон тўлиқ қор билан қопланган ва бу учрашув биз учун жуда муҳим эди. Мен майдонга тушишим билан ўзимни қўлга олдим ва жамоам учун совуққонлик билан ўйнай бошладим. Энг қизиғИ мен майдонга тушган заҳотим русларда ажойиб имконият бўлди, мен эса чап қўлим билан сейф амалга ошириб муқаррар голдан қутулиб қолдим. Айнан шу воқеа ўйинга тўлиқ киришиб кетишимни таъминлаб берди.
2006 – йил Германияда бўлиб ўтган мундиал ҳақида
Германиядаги ЖЧ фантасик руҳда ўтган эди. Гап бизнинг чемпион бўлганимизда эмас, Германияда бизни италияликлар жуда яхши қўллаб – қувватлаган эди. Биз ўзимизни ҳудди уйда ўйнаётгандек ҳис қилган эдик. Айниқса, ярим финалда Германияга қарши кечган баҳсни хотирласам, юрагим тез уриб кетади. Биласизми, ўша учрашув ҳаётимдаги энг катта босимда ўтгани билан ёдимда қолган. Ҳозир ёшим қирқдан ўтган бир пайтда ўша босимни кўтара олмаслигим аниқ. Биз немисларга қарши кечган баҳсда сўнгги дақиқаларгача курашган эдик. Мезбонлар устидан қозонилган ғалабадан сўнг меҳмонхона эшиги тагида бизни 10 минг мухлис кутиб олган ва финал учрашувида бизга омад тилаган эди. Ишонасизми, Германияга қарши баҳсдан сўнг биз жуда хотиржам эдик. Худди ЖЧни ютиб бўлгандек, кўнгилларимизда сокинлик бор эди. Шу ўринда бир сирни очаман. Биз меҳмонхонага қайтгач финал учрашуви ҳақида бош қотириш ўрнига финалга чиққанимизни нишонлаганмиз. Ўйин-кулги чинакам байрамга уланиб кетган эди.
Бундан ёмони бўлмаса керак, шунчалар ўз кучига ишонган жамоа эдими Италия?
Бу ахмоқлик эди. Шундай бўлсада, йигитлар ғалаба қозонишга жуда ишониб қолишган, ўша пайтда дунё терма жамоаси бизга қаршилик қилганида ҳам уларни ҳам енгган бўлар эдик. Германияга қарши баҳс олдидан 8 соат уҳлаб олган бўлсам, финал олдидан атиги 2 соат уҳлаган эдим. Ўша куни менга ноқулайроқ ётоқ тушиб қолганмиди, тўғриси ҳозир ёдимда йўқ. Ҳазиллашдим ( кулади )! Қандай қилиб ЖЧ финали олдидан кўзга уйқу келиши мумкин?! Энг кучли инсон ҳам босимни енгиб ўтиш учун қўлидан келганича ҳаракат қилади…
Ишонасизми, финал ўйинида деярли асабийлашмадим. Ичимдан бир овоз финалда ғалаба қозонишимизни айтиб турар эди ва шундай ҳам бўлди. Мундиал ғолиблигидан сўнг бизни ҳеч нарса қувонтирмай қўйди. Йигитлар шу қадар катта қувончни бошдан ўтказдишдики, бошқа ҳеч қандай ютуқ уларни хурсанд қила олмасди. Шахсан мен шундай ҳисларни бошдан кечирдим…
Италия терма жамоаси сонгги ЖЧга чиқа олмади. Бунинг сабаби нима деб ўйлайсан?
Биласанми, менимча нимадир нотоғри кетмоқда. Сабаби, Италияда иқтидорли йигитлар йўқ эканлигига ишонмайман. Баъзан бу авлодни жуда кучсиз деб аташларидан ҳайрон қоламан. Мен терма жамоада тўп суришни бошлаган пайтларимда Тотти, Баджо, Инзаги, Малдини, Виери сингари супер юлдузлар тўп сурар эди. Сўнгги 5-10 йил ичида Италияда иқтидорли йигитлар тўп сурди. Жамоамиз ҳам кучли футболчилардан ташкил топган эди, бироқ бизга экстракласс футболчилар етишмади. Энг муҳим паллада ўйинни ўзига ола биладиган, ҳеч нарсадан чўчимай паненко услубида пенальти тепа оладиган супер иқтидорлар бизга етишмади. Шундай бўлсада, 2012 – йилда финалда ўйнадик. Бу ҳамманинг ёдидан кўтарилиб кетган бўлса, ажаб эмас. Италия терма жамоасида тўп сурувчи футболчиларнинг барчаси устида миллат либоси эканлигини чуқур ҳис қилгани учун ҳам биз майдонда икки ҳисса куч билан ҳаракат қилдик. Афсуски, юқорида айтганимдек юлдузларсиз таркиб билан кўзлаган мақсадимизга эриша олмадик.
Ҳозирда «А серия» нинг савияси «Ла Лига» ва «АПЛ»никидан қанчалар орқада? ЕЧЛ ғолиблиги учун «Ювентус»дан бошқа клуб нима учун кураша олмаяпти?
Биласанми, менимча бизнинг чемпионат бироз кучсизроқ, лекин шундай бўлсада, муаммо бунда эмас. Масалан, Франция терма жамоасини олайлик. Уларнинг 90 фоиз футболчилари супер клубларда тўп сурад. Айнан шу сабабли терма жамоа Россияда бўлиб ўтган мундилада ғолиб чиқди. Мана муаммо нимада: бизнинг чемпионат кучсиз эмас, бизнинг футболчилар кучли клубларда тўп сурмай қўйди. Ҳозирда Вераттини инобатга олмасак, бирорта супер клубда италиялик футболчининг ўзи йўқ! Бизда иқтидорлар бор, лекин улар «Ювентус» даражасидан уёғига ўтишни исташмаяпти.
«Ювентус» «Б серия»га тушиб кетганида нима учун бошқа клубга ўтмадинг? Сенда ЕЧЛни ютиш имкони бор эдику?
Агарда вақт мени ортга қайтарса, мен яна жон деб «Б серия»да тўп сурган бўлар эдим. Мен ҳамма футболчиларга қарата шундай дегим келади: Футболда пулдан муҳимроқ нарсалар мавжуд. Эркаклик ғурури, мухлисларнинг ҳурсандчилиги, жамоага содиқлик сингари ҳислатларни ҳеч қандай пулга сотиб олишнинг иложи йўқ. Биз «Б серия» ғолиби бўлган йилимиз жуда қувноқ ўтган. Кейин олий двизионда битта кумуш, кейинги мавсумда бронза медалларга эга чиқдик. Сўнгра, бирдан бизни ғолиблик руҳи тарк этди. Ишлаш учун мақсадимиз қолмагандек эди гўё. Йигитларда эртанги кунга бўлган ишонч кескин пасайиб кетди ва биз мавсумни 7 – ўринда якунладик. Биз «А серия»га чиққанимздан 6 йил ўтибгина «скудетто»га эга чиқдик. Уни қўлим билан кўкка кўтарар эканман, ўзим ҳам қўшилиб учиб кетгандек бўлдим…
Доимо ЕЧЛда тўп суриб юрувчи жамоанинг бирданига ҳамма нарсадан айрилиши бизга оғир таъсир қилган эди. Шундай бўлсада, ҳаммасини енгиб ўтдик ва ҳозирда «Ювентус» Европанинг гранд клубига айланди.
Сен доимо кўплаб грандларнинг эътиборидаги дарвозабон бўлгансан. Ўша қийин 6 йил давомида нега бошқа клубга ўтиб кетмадинг?
Интервьюнинг давомини сайтимизда ўқишингиз мумкин.
Я . У
