21 aprel. Esda qolarli o‘yin. Bir futbolchining benefesi, so‘nggi daqiqalardagi durang. Sakkizta gol kiritilgan bahs. Hamma narsa bor edi bu kecha.

Yaqinda Andrey Shevchenkoning “Milan”dagi debyut mavsumini ko‘rgandik. “Lasio” darvozasiga kiritilgan to‘rtta goldan uchtasi Shevaga tegishli edi. Tabiiyki, ukrain yigiti bilan ko‘pchincha rus legionerlari ham taqqoslanib keladilar.

Andrey Arshavin “Arsenal”ga yo‘l olar ekan, xuddi shu taqdirni niyat qilgandi muxlislari. Rus o‘g‘loni ham o‘sha “Lasio”-“Milan” o‘yini kabi 4:4li uchrashuvning bosh qahramoniga aylandi. Adashidan farqli ravishda u to‘rtta golni-da o‘ziniki qilib olgandi. Raqib tarkibidagi Torres ham Salas kabi eng yaxshi o‘yinlaridan birini o‘tkazgan o‘sha oqshom.

Arshavinning bir-biridan chiroyli gollarini ko‘rar ekanmiz, uning kelajagi haqida o‘ylay boshladik. Shevchenkoning yo‘lidan ketarmikan, axir, mavsumning eng muhim o‘yinida shunday harakat qildi-ku. Yo‘q, Andrey adashining izini yo‘qotib qo‘ydi. Shu mavsumning o‘zidayoq. Faqat undan xotira bo‘lib shu uchrashuv qoldi. Terma jamoasida Niderlandiya milliy jamoasini mag‘lub etgan Yevro bahsi kabi. Hayotida bir marta bo‘lsa ham otadi deydiyu bir qurolni.

Shuningdek, Cherdansevning-da faoliyatida boshqa takrorlanmas hissiyotlariga ham sababchi bo‘ldi. Eng zo‘r sharhi bo‘lgandi menimcha.

Xayrulla Hamidov.