Мундиаллар тарихида афсуски кўнгилсиз воқеалар рўй бериб туради. Ушбу мақола орқали ана шундай фожеалар ҳақида ўқишингиз мумкин.
Энг катта қотиллик
1994 йилдаги жаҳон чемпионатида АҚШга қарши кечган баҳсдаги автогол Колумбия терма жамоаси ҳимоячиси Андрес Эскобарнинг ҳаётига «нуқта» қўйилишига олиб келган. Эскобар ўз юртида ғазабланган Колумбиялик фанат томонидан отиб ўлдирилган. Колумбия ҳуқуқ-тартибот идоралари ҳам марҳумнинг хатосидан қаттиқ ғазабланишган чоғи, жиноятчига «юмшоқ» жазо қўлладилар. Айбланувчи қамоқда атиги 3 йил ўтириб чиққан холос.
Энг катта фожеа
Бразилияда футбол – бу ҳаёт ва ўз-ўзидан мағлубият – ўлимдир. Шунинг учун терма жамоанинг кўпгина муваффақияциз ўйинлари мухлисларнинг ўз жонларига қасд қилишлари билан якун топган. Бунинг кулминацион нуқтаси 1950 йилга тўғри келган. Чемпионатнинг Бразилияда ўтаётганини ҳисобга олган мухлислар ўзларини фақат ғалабага тайёрлашганди. «Маракана»га тўпланган 200 мингга яқин мухлис (бу реcорд ҳозиргача янгиланмаган) «шок» ҳолатига тушганини тасаввур қилиш қийин эмас. Ахир уларнинг жонажон термалари ҳал қилувчи баҳсда, бунинг устига, сўнгги дақиқаларда уругвайга мағлуб бўлган эди. Оқибатда 3 мингдан ортиқ мухлис ўз жонига қасд қилган.
