22 октябрь куни собиқ иттифоқ ва жаҳон футболи афсоналаридан бири, бетакрор дарвозабон Лев Яшиннинг таваллудига 88 йил тўлди.
Шу муносабат билан sports.ru сайти бундан ярим аср кўпроқ вақт муқаддам, аниқроғи, 1960 йилнинг июлида France Football журналистлари ва таниқли голкипер ўртасида бўлган суҳбатни чоп этди.
Бемалол айтиш мумкин, собиқ иттифоқ термасининг Европа чемпионатида зафар қучгани муносабати билан уюштирилган интервью ҳозир ҳам долзарблигини йўқотмагандек...
«Собиқ иттифоқ терма жамоаси Европа кубогини қўлга киритди. Бунинг асосий сабаби - футболчилар энг юқори спорт формасида эдилар ва улар ғалабага нисбатан чанқоқлик, интилиш жиҳатидан бошқалардан яққол ажралиб турдилар.
Аммо мазкур муваффақиятда бир йигитнинг хизмати каттаки, уни алоҳида эътироф этиш шарт. Гап жаҳоннинг энг кучли дарвозабони Лев Яшин ҳақида кетмоқда.
Балки мухбирларимиз Левга енгил саволлар баробарида ўнғайсизларини ҳам беришгандир, аммо унинг жавобларидан афсонанинг ички дунёси шундоқ юзага қалқиб чиқдики, шунчаки, қойил қоласан...» - France Football ўша суҳбатга шундай қисқа ва маъноли кириш қисми ёзганди.
ТАВАККАЛЧИ
— Футболга қандай кириб келгансиз?
— Барча болалар каби бўш вақт юзага келгани ҳамоно тошлоқ ёки бошқа «футбол майдон»ларида тўп ортидан югурардим. 16 ёшга тўлганимда эса ҳақиқий жамоа таркибида майдонга тушдим - ўзим ишлаган завод термасида.
— Барчасини айнан дарвоза чизиғида бошлаганмисиз ёки...?
— Табиийки, гол уришни ёқтирардим ва ҳужумда ўйнашни истаганман. Аммо бўйим баландлиги ва сакровчанлик қобилиятимни инобатга олган мураббийлар зиммамга дарвозабон ролини юклашган.
Умуман, биринчи учрашувдан кейиноқ клуб раҳбарлари мени дарвозага «боғлаб» қўйишган ва тўғри ҳам қилишган экан...
— Яхши дарвозабон бўлиш учун қандай фазилатлар зарур?
— Энг муҳими - дарвозадан тўп ўтказиб юбормаслик хоҳиши. Қолган барча фазилатлар шунинг ортидан келади - реакция, тўпга сакраш, уни эгаллаш учун олдинга чиқиш...
Мабодо кучли истак сезилмаса, ҳеч бир устунликдан наф йўқ. Дарвозабон шунинг баробарида бирор жабҳада майдон ўйинчиларидан қолишмаслиги керак, ҳаттоки, жисмоний тайёргарлик ва техника жиҳатидан ҳам.
Ахир айнан шулар унга ҳар қандай вазиятда ўз ишини аъло даражада уддалаш имконини беради.
— Нечоғли юқорига сакрашингиз мумкин?
— Анчадан буён синаб кўрмадим, аммо ўйлайманки, 1 метр 60 сантиметрни бемалол забт этаман.
— Умуман, мукаммалликка эришганингизни таъкидлай оласизми?
— Терма жамоадаги фаолиятимдан уч даврни алоҳида қайд этаман: 1956 йили Мельбурнда ўтказилган Олимпиада ўйинлари, Швециядаги жаҳон чемпионати ва жорий мавсумга тўғри келган Европа кубоги.
Нима сабабдан айни шу мусобақаларда яхши ўйнаганимни эса тушунтириб беролмайман. Балки шароит тақозосига кўра, юқори савиямни кўрсатгандирман.
Аммо ҳеч қачон мукаммал даражага етдим, деб ҳисобламаганман. Ҳозир ҳам ўйинимни янада яхшилаш ҳақида ўйлайман. Ахир ҳеч ким ўз имкониятлари чегарасини билмайди. Бу гап фақат футболчиларгагина тегишли эмас.
— Майдонда хатолардан мутлақо холи дарвозабондек таассурот уйғотасиз. Бунинг сири нима? ДАВОМИ
