Айни пайт Хески 40 ёшда. Унинг тўрт нафар фарзанди бор. Катта ўғиллари Риган ва Жейденнинг ҳаракатлари «Манчестер Сити» скаутларини қизиқтириб қўйган. Кичик ўғли Мендес эса 2017 йилда туғилган. «Ливерпуль» клуби ва Англия терма жамоасининг собиқ ҳужумчиси яқинда 4-4-2 наш-рига интервью берди. Қуйида ана шу суҳбатни ўқишингиз мумкин.
— Дебютингиз «Лестер»нинг «КПР»га қарши учрашувида юз берган. Ўшанда 17 ёшда бўлгансиз. Бунчалик эрта дебют қилишингиз сабаби нимада?
— Асосий таркиб билан юрадиган йигитча эдим. Шунингдек, асосий футболчилар билан бирга машғулот ўтказардик. Ўшанда айрим жамоадошларим бетоб бўлиб қолишганди. Мен эса ягона вариант эдим. Кийиниш хонасига йиғилгунимизча, бош мураббий Марк Макги ҳеч нима демаган. У таркибни деворга илиб қўйганида, «Менинг номим бор экан» деб қичқириб юборганман. Ўша ўйинни яхши ўтказолмаганман.
— «Бруно» лақабини қандай олгансиз?
— Буни фанатлар ўйлаб топишган. Гавдали йигит эдим. 17-18 ёшимда вазним 88 кило бўлган. Лекин шунга қарамай тез югурардим.
— «Ливерпул»га ўтишингиздан олдин бошқа вариантлар бўлганми?
— 16 ёшлигимда «Блэкберн» қизиқиш билдирган. Лекин ўшанда бошқа жамоага ўтишни истамаганман. Чунки «Лестер»да ўйнашимни билардим. Шунингдек, 18 ёшгача бўлган футболчилар ўртасидаги Евро-96да қатнашганман. Майкл Оуэн билан жуфтлик ҳосил қилганмиз. Франция термаси сафида Вильям Галлас, Микаэль Сильвестр, Тьерри Анри, Николя Анелька каби футболчилар бўлган. Якунда айнан улар зафар қучишган. Ўшанда Франция ёшлар термасини Жерар Улье бошқарарди. У эса мени кўз остига олиб қўйган экан. «Ливерпул»га мухлислик қилардим. Шунга бўлса керак, таклифларига иккиланмай жавоб берганман. «Лес-тер»га тўққиз ёшимда борганман ва 17га тўлганимда асосий таркибда ўйнаганман. Бошқа ҳеч нимани эсламайман. «Ливерпул»да эса ҳаммаси бошқача бўлган. Сиз нима қилишингиз кераклигини ҳар куни, ҳар сонияда билиб турардингиз.
— Майкл Оуэн билан бирга ўйнаш имконияти туғилгани учун ҳам «Ливерпул»ни танлаганмисиз?
— Ажойиб дамлар. У билан ёшлар терма жамоасида бошлаганмиз. Бир-биримизни жуда яхши тушунардик. Бирга ўйнашимиздан иккимиз ҳам хурсанд бўлганмиз.
— Голлар борасидаги статистикангиз журналистларнинг асосий қуроли бўлган. Танқидларга қандай муносабат билдирардингиз?
— Ўзимни ҳеч қачон тўпурар, деб ҳисобламаганман. Лекин жамоа учун нима бера олишимни яхши билардим. Вазиятлар яратардим, тўпни ушлаб турардим ва ўз вазифамни бажарардим. Бошқалар мен билан бирга ўйнашни исташарди. Яхши гапни ҳам, ёмон гапни ҳам тўғри қабул қилишни билиш керак. Бироқ охирига бориб танқидлар жонимга тегиб кетганди. Мен ҳақимда фақат ёмон фикрда бўлишарди.
— «Ливерпул»даги дебют мавсумингизда учта совринни қўлга киритгансиз. Энг ёқимлиси қайси?
— Англия кубоги бўлса керак. Болалигимда бу энг афсонавий соврин бўлган. Тўғри, ўшанда «Арсенал»ни мағлуб этишга хақли эмасдик. Лекин бундай имкониятни қўлдан бой бериб бўлмасди. Қизиғи, 2001 йилги УЕФА кубоги финалини қийинчилик билан эслайман. Ваҳоланки, ўйин анча қизиқарли кечган ва 5:4 ҳисоби қайд этилган. Мавсум давомида жуда кўп ўйин ўтказганим учун худди автопилотга тушиб қолгандек эдим. Голларни эслайман, шу холос.
— 2002 йили «Лестер»ни сақлаб қолиш учун 100 минг фунт стерлинг миқдорида хайрия қилгансиз. Бунинг учун мухлислар бир умр сиздан миннатдорлар. Нима учун клубга ёрдам бергансиз?
— «Лестер» бўлмаганида, Эмил Хески ҳам бўлмасди. Мен шундай деб ўйлаганман ва жамоага ёрдам беришни хоҳлаганман. Гари Линекер шу ишни бошлаганида, «Нима учун ёрдам бермайман?» деб ўйлаганман.
— 2004 йили «Ливерпул»дан «Бирмингем»га ўтишингизга нима сабаб бўлган?
— Яна бир йиллик шартномам бор эди. Лекин ўша пайтдаги бош директор Рик Пэрри «Осер»дан Жибрил Сиссе келаётганини айтди. Мен эса курашга тайёрлигимни маълум қилдим. Шунда у: «Йўқ, Сиссе ўйнайди», деди. Хуллас, бошқа чорам қолмаган. Шу тариқа «Бирмингем» таклифини қабул қилганман.
— «Астон Вилла»га О~Нил туфайли ўтганмисиз? «Бирмингем» мухлисларини ранжитишдан чўчимаганмисиз?
— Мартин мени «Селтик»да ҳам кўрмоқчи бўлган. Кейин «Вилла»га чақирган. Ҳеч кимни хафа қилмоқчи эмасдим. «Астон Вилла»га ўтганимдан кейин ҳам «Бирмингем» мухлислари яхши муносабатда бўлишган.
— Ҳужумдаги энг ёқтирган шеригингиз ким?
— Майкл Оуэн. Шунингдек, «Ливерпул»да Николя Анелька билан ўйнаш ҳам ёқарди.
— Айтишларича, 2007 йили Оуэннинг илтимосига кўра, Стив Макларен сизни терма жамоага қайтарган экан. Шу ростми?
— Бундай деб ўйламайман. Менга қўнғироқ қилишган. Рақамни танимаганим учун телефонни дастлаб кўтармаганман. Кейин олганимда, «Бу Стив» деди. Мен эса «Қайси Стив?» деб жавоб қайтардим. У эса «Стив Макларен» деди. Шунда Макларен Майкл билан гаплашгани ва мени термага қайтарса яхши бўлишини айтганди
