Жаҳон чемпионати саралаши доирасида Сингапур ва Ўзбекистон миллий терма жамоалари ўртасидаги ўйиннинг биринчи бўлими якунланди.
Афсуски, гарчи тезкор гол урган бўлсак-да, бўлим якунида гол ўтказиб юбордик. Бунинг бир нечта сабаблари бор.
Футболчиларимиз голдан кейин негадир сустлашиб қолишди. Яманга қарши ўйиндаги шиддаткорлик йўқ. Тўп узатишларда ланжлик сезиляпти, футболчиларни худди ер чоптириб, майдонга ташлаб юборишганга ўхшаяпти.
Ўйин ёмон демоқчи эмасман, лекин ҳозирча яхши ҳам деб бўлмайди. Боиси Сингапур ҳужумкор ўйнамаяпти, биз эса бундан фойдалана олмаяпмиз. Тезкорлик суст, тўп узатишларда аниқлик йўқ, танаффусда Вадим Абрамов шогирдларига шиддатлироқ ўйнашни тайинламаса бўлмайди. Айниқса, Жалолиддин Машарипов кабиларга тўпни вақтида узатиш кераклигини, ҳадеб алдайвермаслик лозимлигини, имкон қадар тўғри қарор чиқариш кераклигини уқтириш лозим.
Футболчиларда яна ўша совуқ ҳолат — сусткашлик сезилаётгандек. Бу жуда ёмон. Ёки Яманга қарши ғалабадан кейин дарров хотиржамликка берилишдими? Ёки бу бир тактикамикин? Кўрамиз. Иккинчи бўлим саволларимизга жавоб топиб беради.