Немисларнинг қовушмаган ўйини, ўша Пирло, ўша Буффон ёки Балотеллилардан ташқари, бу ғалабага яна қаердандир асос қидиргим келади. Наҳотки гап фақат италияликларнинг баландроқ мадҳия айтишлари-ю, ўйинга юракни кўпроқ баҳш этганларида бўлса? Йўқ, ахир мен, сиз, бутун Европа бу жамоанинг ўйинига маҳлиё бўлиб, яхши кўриб қолаётган бир пайтда, “а ля Пранделли”ни кўпроқ тушунгимиз келади. Нега? Чунки кечаги ғалаба шунчаки, “шундай бўлиб қолгани” учунгина пайдо бўлмаганини тан олиш орқали, биз финалдан каттароқ ўйинни кутишимиз мумкин.
Давоми Қаҳрамон Асланов блогида.