Бугун юртимизда "Устоз ва мураббийлар куни" умумхалқ байрами сифатида кенг нишонланмоқда. Шу муносабат билан барча устозларни чин қалбимиздан муборакбод этамиз.

Инсон зоти борки, туғилганиданоқ бошлаб устозга муҳтожлик сезади ва умрининг охирига қадар албатта кимдандир ниманидир ўрганиб боради. Шу боис, ҳар бир инсоннинг ҳаётида устознинг тутган ўрни жуда ҳам баланд, уни ҳеч бир нарса билан ўлчаб бўлмайди. Ҳазрат Навоий бобомиз устозлар ҳақида шундай байт битганлар.

Ҳақ йўлинда ким сенга бир ҳарф ўқитмиш ранж ила,
Айламак бўлмас адо ҳаққин они юз ганч ила.

Қўлимизга биринчи бор қалам тутқазган, ўқишни ўргатган устозлар меҳнатини қадрлаймиз. Уларга бўлган ҳурматимиз чексиздир. Бу борада ўзбек халқидек ўз ўқитувчиси ва мураббийига эҳтиром кўрсатадиган халқ бўлмаса керак дунёда. "Устоз отадек улуғ" ибораси орқали мураббийларимизни ўз ота-онамиз билан бир хил мавқеда тутамиз.

Биз нима учун устозларимизни олқишлаймиз? Боиси, ўқитувчилик жуда ҳам машаққатли ва серзаҳмат фаолият ҳисобланади. "Игна билан қудуқ қазиш"дан-да оғирроқ иш бу. Шу боис, устозлар олдида таъзимдамиз, ҳурмат бажо келтирамиз.

Байрамингиз муборак, азиз устозлар!