Yutvoldik!

Futbolchilarga aytadiganim: bir sizlar emas, biz ham har bir o‘yin, har bir harakatingiz chog‘ida igna ustida o‘tirgandek o‘tiramiz. Sizga oson emasligini bilamiz, bizga ham oson tutmang. Musobaqalar paytida siz bizning eng yaqinimizga aylanasiz. Hatto yaqinlarimizdan yaqinga. Sport telekanali o‘yinlaringizni shunchaki olib ko‘rsatayotgani yo‘q, bu yerda katta guruh tongdan kechgacha, kechdan tonggacha ishlayapti: mehmon topamiz, uni chaqiramiz, kelmasa boshqasini chaqiramiz, mavzu va savollar hozirlaymiz, internetdan izlanamiz, maslahatlashamiz, studiyani hozirlaymiz, chiroq, kamera, ovoz, lavhalar..., ko‘rsatuv olib borish - qiziqarli olib borish, suhbatdoshni mavzuga tortib olish, tomoshabinga qiziqarli yetkazish, yo‘qdan bor qilish, kechgacha o‘yinlarni ko‘rish va ko‘rsatuvlarda chiqish, uyga qaytgach ertaning rejasini tuzish, yana mehmonlar izlash, qo‘ng‘iroqlar...

Aslo minnat emas, aslo! Bu bizning ishimiz, vazifamiz, majburiyatimiz. Men shunchaki jarayon haqida tushuncha berdim. Muxlislarga aytadiganim: shuncha ish qilinadi-yu, ba’zilaringizdan so‘kish ham eshitamiz: falonchi sharhlovchi bo‘lmag‘ur, pistonchi sharhlovchi baqirvoradi, boshqasi sekin gapiradi, shunaqayam mehmon chaqirasizlarmi, titrlarda xato yozyapsanlar, nega falon o‘yin jonli emas... Eh-he, qancha e’tirozlar. Mayli, rozimiz. Ishlayapmizki, tanqid bor. O‘zimiz ham bilamiz ideal emasligimizni. Mukammal bo‘lgan Zot faqat O‘zi!

Yigitlar! Guruhdagi oxirgi o‘yinda uyaltirmanglar. Biz sizga ishonamiz!

Muxlislar! E’tiboringiz uchun, albatta, rahmat aytamiz. Boringizga shukr!

Bobur Akmalov