Hamma Rahim Sterling yiqilgan vaziyatni muhokama qilmoqda. Men ham o‘zimning SHAXSIY fikrimni bildirsam.
Birinchidan, Angliya finalga munosib chiqdi, ustunlik bilan o‘ynadi va ko‘proq vaziyat yuzaga keltirdi, otasi kabi Daniyani finalga olib chiqmoqchi bo‘lgan Kasper Shmeyxel mo‘jizaviy qutqarishlar namoyish etib tashladi. Lekin, g‘alaba bu tariqa qo‘lga kiritgani ana shu ustunliklarni yo‘qqa chiqardi.
Men bu penalti berilmasligi kerak edi deb hisoblayman. Nega? Tushuntiraman. Referi kitobni chetga surib bellashuv holati bo‘yicha ishlashi mumkin edi. O‘yin darajasi, final ostonasi, katta yo‘l bosib o‘tildi va bunday vaziyatda hal qiluvchi penalti qo‘yish uchun umuman shubha qolmasligi kerak. Hech bo‘lmasa borib monitorda ko‘rilishi kerak. Buning ustiga o‘yin oxiri, qo‘shimcha taymlar, hamma charchagan va yiqilib berishga tayyor, minimal kontakt yetarli. Ayniqsa Sterlingdek yiqilishni o‘ta mahorat bilan ijro etadiganlar. Kontakt bor, u minimal, uyog‘iga Sterling qo‘shdi.
Penalti 50 ga 50. Bunday o‘yinda, bunday vaziyatda, bu vaqtda, bunday hisobda 200 foiz ishonchli bo‘lsagina penalti beriladi. Shubhalilar esa tekshiriladi.
Qaytaraman, Angliya finalga mos. Lekin Sterling endi yuk bilan yashaydi va unga bu yangilik emas. Daniya mag‘rur chiqib ketdi va chempionat bezagiga aylandi. Buyuk yozuvchi Gans-Xristian Andersen ertaklari orqali Daniyani butun dunyoga tanitgandi. 1992 yilgi jamoa yana bir unutilmas ertak yozib qoldirdi. Yevro-2020 dagi Daniya ham o‘sha klassikalar qatoridan joy oladi.
