Эшмат телефон қўнғироғидан уйғониб кетди. Истар-истамас телефони экранига қаради: «Кокил». Ошнаси қўнғироқ қилаётган экан. Сочини турлича турмаклаб юргани учун унга шундай лақаб қўйиб олишган. «Бирор зарил иши бўлса керак-да, бўлмаса, ярим тундаям қўнғироқ қиладими?» дея ўйлаган Эшмат яшил тугмачани босди:
— Эшмат, Месси зўрми, Роналдуми?
Эшматнинг миясига биров тўққизлик михни қўйиб, устидан болға билан туширгандек бўлди.
— Нима?! — деди бақириб. — Нима дединг?! Қайтар?!
— Месси зўрми, Роналду, шуни сўрамоқчи...
«Кокил» гапини тугатиб улгурмади. Эшмат ичидаги дардларини қўшиб, аламини олди:
— Бошқа пайт топа олмадингми сўрашга?! Мен қаердан биламан қайси бири зўрлигини?!
— Ахир сен футбол мутахассисисан-ку! Шунга...
— Нима, футболни билсам ухламаслигим керакми?
Эшмат телефонни жаҳл билан ўчирди. Бошини қайта ёстиққа ташлади, аммо уйқуси келмади. Телевизорни ёққанди, футбол бераётган экан. Яна «Реал» билан «Барселона» ўйнаяпти. Эшмат бир муддат футбол кўргиси келди, аммо...
Шарҳловчи тўп Роналдуга тегиши билан янада маҳмадона бўлиб кетди: «Тўп ҳозир Роналдуда. Аммо ундан тўпни Месси олиб қўйди. Интригани қаранг, Месси Роналдуни тўпсиз қолдирди. Хўш, шу ўринда савол туғилади, ким кучли, Роналдуми ёки Месси? Нима деб ўйлайсиз?»
Шу гапни эшитган заҳоти Эшматнинг бош оғриғи яна қўзғалди.
— Мен қаердан биламан? — дея бақирганча телевизорниям ўчирди-да, жойига ётиб, устига кўрпани тортди.
Шу куни уйқу ҳам татимади унга. У ёнига ағдарилса, Роналдуни, бу ёғига ағдарилса, Мессини кўради. Бир амаллаб тонг оттирди.
Эрталаб бўлиши билан одатий макони — чойхонага отланди. Чойхона улфатлари билан тўла экан. Бир тўда эркаклар тўпланиб, ниманингдир устида баҳслашишарди.
— Менга қара, — дерди Барот деган қассоб доирадек келадиган кафтини пеш қилиб, — кеча Мессининг ҳаракатларини кўрдингми? У рақибларининг энасини эмдирворди-ю...
— Бекор айтибсан, — унга қарши чиқди Парпи сартарош, — Ронининг зарбасини кўрмадинг, шекилли. Нақ замбаракнинг ўқи бўлди-ёв... Сен бўлсанг қаёқдаги Мессини...
— Нима?! Ким қаёқдаги?! Олдин ўша Мессидек бўл, хўпми?! Кейин карилла...
— Ие, ўзларичи, ўзлари?! — ўрнидан туриб, қассобга хезлана бошлади Парпи. — Олдин Роналдунинг чап бутсисига арзиб олинг-да, кейин гапиринг, майлими?!
— Сен мени камситяпсанми?! — бўш келмади қассоб ҳам. — Олдин қарзларингни тўлаб қўй-да, кейин жирилла! Мен сени боқадиганинг эмасман!
— Қанақа қарз?! Э, — чаккасини қашлади сартарош, — анави қирқ мингни айтяпсанми? Бераман ўшанингни! Ўзингчи, ўғлингни соч олдиришга жўнатиб, пулини бермабсан... Нима, мен шахсий сартарошингманми?
