Безбек Хумкаллаев янги фермер хўжалигига бошлиқ этиб тайинланди. Бекорга эмас, албатта. Бунгача қанчадан-қанча қўллар сиқилди, қанчадан-қанча этаклар ўпилди. Ишқилиб, ҳозир Безбекнинг ошиғи олчи. Катта фермер хўжалиги унга қарайди. Келганидан бери билганиям, қойиллатганиям мажлис. Калласига бирор-бир фикр туғилиб қолса, тамом, мажлис уюштиради. Мажлис тугагач эса ёрдамчисига тайинлайди, “Иш планининг асосий қисмига ёзиб қўйинг, навбатдан ташқари мажлисда фермер хўжалигини ривожлантириш масаласи кўриб чиқилди, денг”.
У келгач, ҳисоб дафтарлари кўпайгандан-кўпайди. Фермер хўжалигини буюк келажак ҳақидаги орзулар қамраб олди. Бунда, албатта, Безбекнинг ёрдамчиси Сурбет Гаптегмасовнинг хизмати катта бўлди.
Орадан анча вақт ўтди, аммо тараққиёт қоғозда қолиб кетди. Катта-катта бўлиб пишган картошкалар эса дори сабабли етиштирилганлиги учун одамларни заҳарлай бошлади. Мажбуран етиштирилган маҳсулотлар бошқа нимага ҳам ярарди? Бу охир-оқибат норозиликларни келтириб чиқарди. Орада Безбек Хумкаллаев бир эркалик ҳам қилди, ишдан кетиши ҳақида хабар қилди, аммо яна ишини давом эттираверди. Ёрдамчилари эса буни қуйидагича изоҳлашди: “Безбек Хумкаллаев фаолиятини тугатиш ҳақида қарор қилди, одамлар эса ундан қолишини илтимос қилишди, у эса одамларни ўйлаб, лавозимида қолди”. У шу қадар устаси фаранг эди-ки,