1979 йил. Самарқанд жисмоний тарбия техникумини битириб, ишга йўлланмани Тошкентга олдим. Мақсад “Пахтакор”нинг ўйинини бевосита стадиондан кўриш эди. 11 августда Тошкентга етиб борсам хамманинг оғзида бир гап — ҳалокат!!!. Ўша куни Тошкентда қайғуга ботмаган одамни кўрмадим. Ўйинни кўриш бир умрга армон бўлиб қолди.
Фожиадан кейин янги таркиб билан биринчи ўйин “Динамо” (Тбилиси) билан бўлганди. Бир дақиқалик сукут эълон қилинганда стадионга йиғилган 60 минг мухлис йиғлаган эди. Умуман, ўйиннинг охиригача ҳамма йиғлади. Биринчи голни (афсонавий Давид Кипиани) меҳмонлар урган, аммо бирорта грузин футболчиси хурсанд бўлиб голни нишонлагани йўқ. Ўша ўйинда "Пахтакор" 2:1 ҳисобида ютганди.
Ўтганларнинг охирати обод бўлсин.
Аҳмадхон МУСТАФОҚУЛОВ. Мухлис.