Болаликда Европанинг бирор жамоасига мухлислик қилганман, қилмаганман дейиш ёлғон бўлади. Ҳамма болалар каби севганмиз футболни, футболчиларни. Ҳозир у ёки жамоага мухлис экансиз, шарҳда сезилди, дейишса ранжимай қўйганман. Чунки қисқа шарҳловчилик давримда ўнлаб турли клуб "мухлиси" бўлиб улгурдим. Демак, ҳаммаси жойида бу билан дейман, ўзимга.

Бугун илк бор ўзбек жамоасининг халқаро ўйинини шарҳладим. Лаззат!

Кимдир эътибор бергандир, ўйин давомида ҳам айтиб турдим ҳисларимни.

Асли бу баҳс Хайрулла акамнинг чекига тушганди. Кеча мен "ака, бирга кирайлик", дедим. Албатта рози бўлдилар. Бугун кечга яқин баъзи сабаблар боис келолмасликларини айтганларида, аввалига бироз ғалати бўлдим, қандай шарҳлайман, ўзимизникилар ўйнаганда бемалол шарҳласа бўлади дейишган, хўп шу "бемалоли" қанақа бўлади, деган фикрлар ўтди.

Кейин, трансляциядан аввал бошқа бир шарҳдан Даврон акам чиқдилар, бу ўйинда менлигимни билиб "зўр бўлади, АГМК жанг қилади", дедилар. Бутун шарҳдаги ишончим, клубимизнинг ютуғига ишончим Даврон акамнинг шу икки оғиз гапидан қувват олганди!

Ҳа! Еврофутбол бир ён, (бизникилар ўйнаганда) Осиё футболи бир ён. Роҳатландим!

Икки устозга ҳам ташаккур!

Клубларимизга омад!

Ориф Толипов.