Миллий футбол, айниқса, чемпионатимиз савияси, ундаги муносабатлар ҳақида гап борганда, Европа андозаларига асосланамиз, бу табиий. Клубларнинг асл эгалари йўқлиги, маблағ топадиган ва сарфлайдиганлар ўртасидаги тафовут асосан бир ечим сари ундайди – клублар хусусийлаштирилиши ва ҳақиқий эгаларига берилиши керак.
Қайсидир маънода, бу тўхтам машҳур латифани эслатади: мушукдан қутулишнинг йўлини излаган сичқонлар, унинг бўйнига қўнғироқча осиб қўйиш керак, деган қарорга келишибди, аммо қайси мард қўнғироқчани осади? Шунинг учун, бу тақлид ечимлардан қаноатланмайман, парданинг орқасига ўтиб кўрган маъқул – хўш, клублар ўз эгаларини топишигина муаммога ечим бўла оладими? Бизни Европа билан ажратиб турган фарқ айнан ва фақат шу ердами? Менимча, бу савол устида изланиш жуда муҳим, зеро ҳаракат ва шароитга киришмасдан туриб ҳам, аниқ тушунчага эга бўлишимиз шарт, бу ҳақида кeйинроқ.
Давоми Қаҳрамон Асланов блогида.
