Хитойга қарши ўйиндан кейин ҳамма жойда, интернетда, спорт сайтлари ва ижтимоий тармоқларда, кўчада, бозорда, боғда ҳам, тоғда ҳам кўп ва хўп гапирилди. Икки киши ва ундан ортиқ кишининг йиғилишида бош мавзу терма жамоамизнинг мағлубияти ҳақида бўлди. Аммо бу гаплар гапирилган жойида қолди кетди. Ҳеч бир журналист мағлубият сабабларига чуқур ёндашиб, ўйиндаги хато ва камчиликларни очиб беришга жиддий киришмади. Мағлубиятнинг бош айбдори кимлигини билишса-да, унга нисбатан танқидий мақола битишга балки вақтлари етмади. Аксинча, мақтовлар, унга ишониш кераклиги ҳақида уқтиришдан нарига ўтишолмади.
Мен кеч бўлса-да ўйин ҳақида икки оғиз гапиришга қарор қилдим. Зеро, дардларим ичимда қолиб кетмасин.
Давоми "Мухлис минбари" блогида.
