Yaqindagina Match.tv nashri hamyurtimiz Oston O‘runov bilan uyushtirilgan intervyuni e’lon qildi. Hamyurtimiz ushbu suhbatda rus muxlislarini qiziqtirgan savollarga javob berib o‘tdi.
“Ufa”o‘zbekistonlik futbolchini 200 ming yevro evaziga Toshkentning “Lokomotiv” jamoasidan sotib oldi. Dekabryoyida 19 yoshga to‘lgan futbolchi O‘zbekiston birinchiligida 50dan ortiq o‘yinlar o‘tkazishga muvaffaq bo‘lgani e’tiborga molik. Uning RPLdagi ishonchli o‘yinlarini ko‘rib, RPLning bo‘lajak yulduzi bilan intervyu uyushtirish fikri uyg‘ondi.
Non yopganmiz…
Men O‘zbekistonning Navoiy viloyatida tavallud topganman. Bu juda kichik va shu bilan birgalikda juda go‘zal shahar. U yerning havosi juda toza. Yoshligim ko‘chada to‘p tepish bilan o‘tgan desam, adashmagan bo‘laman. Biz istiqomat qiladigan tumanda maydon bo‘lmagani bois, kuniga 3 soatlab asfaltda to‘p tepar edik. Yodimda bor, 9 yoshga to‘lganimda otamga meni futbolga olib boring deb aytgan edim. Dadam juda mehribon inson. Bizga hech qachon ovozlarini balandlatmaganlar. Vaholanki, men chinakam janjalning uyasi bo‘lganman. Bir necha yil karatebilan shug‘ullanganim bois, ko‘chada har kuni o‘zimni ko‘rsatishga uringanman. Mendagi qiziqqonlik ham o‘sha janjallar ta’siri bo‘lsa kerak. Hozir hissiyotimni jilovlay olaman.
“Paxtakor”da o‘ynashni istamayman…
Futbol to‘garagimdagi o‘yinlarim sababli meni Navoiy bolalar jamoasiga taklif qilishdi. 12 yoshimda musobaqada ishtirok etish uchun Farg‘onaga yo‘l oldim. U yerda men “Paxtakor” skauti nazariga tushdim. Tasavvur qilib ko‘ring, 12 yosh chog‘imda uyimdan 350 km uzoqlikdagi internetga o‘qishga kirdim. Yodimda bor, avvaliga sira ko‘nika olmaganman. Kechalari ota-onamga yig‘lab qo‘ng‘iroq qilar, “Paxtakor”da o‘ynamayman deb xarxasha qilar edim. Meni olib ketishlarini iltimos qilib,har kuni qo‘ng‘iroq qilganman desam adashmagan bo‘laman. Vaqt o‘tishi bilan, barchasi mening kelajagim uchun amalga oshirilayotganini angladim. Orzu uchun sabr qilishga to‘g‘ri kelishini 12 yoshimdayoq tushunib yetganman desam, adashmagan bo‘laman. To‘g‘risi, men uchun qiyin pallalarda to‘g‘ri qaror qabul qilgan ota-onamdan minnatdorman. Ularni urintirishni istamayman. Biz tandirda non yopib tirikchilik qilganmiz. Dadam va oyim ertalabdan-kechgacha qaynoq tandir oldida mehnat qilishar edi. To‘g‘risi, bu juda og‘ir mehnat. Bugungi kunda men va akam Doston ularni hech narsaga muhtoj qilmaslikka tirishyapmiz.
Aytsam ishonmaysiz, har kuni uydagilar bilan so‘zlashaman. Ularning daldasi men uchun juda muhim. Dadam har kuni “ortga chekinma, bor kuching bilan harkat qil” deb motivasiya beradilar. Bu so‘zlarni qayta-qayta eshitsamda, ertangi kunga bo‘lgan ishonchim ortadi.
Ismim O‘zbekistonda bir dona
To‘g‘risi, ismim juda kamyob. Men butun o‘zbekiston bo‘ylab faqat bir marotaba o‘zimning “adashim”ni uchratganman xolos. To‘liq ismim Oston O‘runov Rustam o‘g‘li. Shunday bo‘lsada, bundan nolimayman.
Men hayajonlanmayman
16 yoshimda O‘zbekiston milliy chempionatida debyut qildim. To‘g‘risi, sira hayajonlanmaganman. Aslida, futbol uchrashuvlari chog‘ida deyarli hayajon bosmaydi. Mendagi bu odatdan “Ufa”dagi jamoadoshlarim ham hayron qolishgan edi.
Ingliz tili rejamda bor
Aslida, rus tili borasida ko‘nikmaga egaman. Maktabdagi o‘qituvchilarimizning mehnatlari sababli rus tili bilan tanishman. Bundan tashqari, Andrey Kanchelskis va Samvel Babayan bilan birga ishlaganchog‘larimda tilni ancha o‘zlashtirishga muvaffaq bo‘ldim. Ular bilan hali-hamon aloqadamiz. Bu murabbiylar mening futbolchi sifatida shakllanishim uchun juda katta ko‘mak berishgan.
“Navbahor”da o‘sdim…
Namanganning “Navbahor” klubida futbolchi sifatida o‘sishga erishdim. O‘yinim yaxshi chiqayotgani bois, Namangan hokimi meni sotib yuborishni istamagan edi. Keyinchalik, bundan hamkuchliroq darajaga chiqishim uchun ketishim kerakligini tushungani uchun ham qo‘yib yuborishga rozi bo‘ldi. Keyin Toshkentning “Lokomotiv” jamoasi bilan shartnoma imzoladim. Ana o‘shanda karyeramda chinakam ko‘tarilish kuzatildi. Meni o‘zbekistondagi eng yaxshi yosh futbolchi deb e’tirof etishdi. Ko‘p o‘tmay, terma jamoadan ham chaqiruv oldim.
Olifta emasman…
Sekin-asta meni ko‘chada muxlislar tanib qolishni boshladi. To‘g‘risi, bunga hotirjam munosabatda bo‘lishga intilaman. Ayniqsa, yosh futbolchilar rasmga tushishni iltimos qilishadi. Bu juda yoqimli holat. Hech qachon muxlislar iltimosini rad etmayman. Maqtanchoq olifta sifatida ularning xotirasida qolishni istamayman.
Pozisiyam…
Aslida, tayanch yarim himoyasida to‘p surishni xush ko‘raman. To‘p uchun kurash va markazdagi taktik ko‘rsatmalarni bajarishdan zavqlanaman. Shunday bo‘lsada, meni qanotga yaqinroq joylashtirishmoqda. Vaziyatlardan foydalanish borasida oqsayotgan bo‘lsamda, ishonch bildirishmoqda. Bu kreditlarni ko‘kka sovurmaslik uchun ham bor kuchim bilan harakat qilishim lozim. Yoshlik chog‘larimda himoya markazida to‘p surganman. Keyin, maydon markaziga ko‘chirishdi. O‘smirlar jamoasida hujumchi ortida ham foydalanishgan. Qaysi pozisiyada to‘p surishning farqi yo‘q. Asosiysi jamoam uchun naf keltirishim.
Turli takliflar bor edi, ammo…
“Ufa”ga o‘tishimdan avvalroq, menga bir nechta Xitoy klublari “og‘iz soldi”. Ko‘p o‘tmay arab davlatlaridan ham takliflar kelib tushdi. Bilasizmi, ularni o‘ylab o‘tirmay rad etdim. Barcha-barchasini rad etdim. Hatto ko‘rib ham chiqqanim yo‘q. Niyatim Yevropaga yo‘l olish edi. “Ufa” men uchun tramplin vazifasini o‘tab berishiga umid qilyaman.
Uydan ko‘chaga chiqmayman…
Mashg‘ulotlardan bo‘sh paytimda, ko‘chaga chiqishni xush ko‘rmayaman. Asosiy vaqtim uyda musiqa tinglash bilan o‘tadi. Yaqinda bu qo‘l keldi. Klubga yangi tashrif buyurganlar qo‘shiq kuylab berishi lozim ekan. Ming hijolat bilan bo‘lsada rep janridagi qo‘shiqni kuyladim. Bu birinchi bor qo‘shiq kuylashim.
RPLni Odil Ahmedov uchun tomosha qilganman
Tan olish lozim, yoshlik chog‘imda RPL uchrashuvlarini tomosha qilmagan edim. Keyinroq Odil aka Ahmedov “Anji”ga o‘tgach, kuzatib borishni boshladim. Biz ular bilan aka-ukadek yaqinmiz. Ancha oldin ular menga juda kerakli maslahat bergan edilar. Mening to‘pni o‘zimda uzoq ushlab qolishimni payqagach, “bir marta alda va bir marta pas ijro et” degan edilar. Avvaliga bunga e’tibor qaratmadim. Keyinroq o‘yinlarda shu o‘gitga rioya qilishni boshlagach, tushunib yetdimki, bu markaziy yarim himoyach uchun “oltin o‘rtaliq” ekan.
Buni butun o‘zbek xalqi kutmoqda…
Futbolchi sifatida nafaqat mening, balki barcha o‘zbek futbolchilarining orzusi Qatarda bo‘lib o‘tuvchi JCHda ishtirok etish. Mundialni butun o‘zbek xalqi kutmoqda. Nasib etsa, Qatar yashil maydonlariga Qatar yetib boramiz.
