Terma jamoada jamoa menejeri kim bilmadimu, lekin o‘yinlar vaqtida xushyor bo‘lib turishni tavsiya qilgan bo‘lardim.

O‘zimning esimda qolgan ikkita vaziyatni aytib o‘taman.

1. "Paxtakor" OCHLda bir jamoa bilan o‘ynayotgan edi (jamoa va qaysi davlatdan ekanligini aytmay qo‘ya qolaman). Raqib jamoa juda shallaqi jamoa edi. Har bir vaziyatda baqir chaqir qilib, arzimagan narsaga ham o‘lib qolgandak yotib oladigan, o‘yinchi-yu murabbiylar esa hakamga bosim o‘tkazadigan jamoa edi.

Eng yomoni hakam raqib bosimiga uchrab ularga yon bosishni boshladi. Har bir vaziyat raqib jamoa foydasi hushtak chalish bilan tugayotgan edi. To‘rtinchi hakamni oldiga borib "vaziyatni ko‘ryapsanmi?  Hakam narigi jamoa bosimiga dosh bera olmay ularga yon bosishga tushib ketyapti" dedim. To‘rtinchi hakam ham bu narsaga ahamiyat bergan ekan. "Ha ko‘ryapman. Tanaffusda gaplashaman u bilan. Tushuntiraman. Xavotir olma" dedi.

Tanaffus bo‘ldi. Ikkinchi bo‘lim ham boshlandi. Hakam haqiqatan o‘zgardi. Raqib jamoa qancha shallaqilik qilmasin, bosim o‘tkazmasin hakam umuman e’tibor bermay qo‘ydi. Shallaqilik foyda bermaganini ko‘rgan raqib bu ayyorligini ancha kamaytirdi. "Paxtakor" o‘sha o‘yin g‘alaba qozondi.

2. Yana OCHLdagi o‘yin. Hakam qandaydir xato qildi. Murabbiyimiz unga nimadir deb qo‘ydi. Hakam qizil beraman deb yugurib keldi. Cho‘nchagidan qizilni olishga qo‘l uzatayotgan edi. Yugurib chiqdimda "iii to‘xta to‘xta, unaqa qilma, jahlda og‘zidan chiqib ketdi. Asabiylashishda bo‘ladi-ku bilasan-ku" dedim. Hakam murabbiydan men bilan gaplashishga o‘tib ketdi. Men murabbiyni zaxira o‘rindig‘iga jo‘natib yubordim. Hakam bilan ozgina gaplashgandan keyin hakam menga zahrini socha socha qizil bermay ketdi.

Bunday olib qarasa arzimagan narsalar, lekin foydasi tegadigan narsalar. Birinchi vaziyat hatto hisobga ham ta’sir qiladigan vaziyat edi.

Ravshan Salimov.