Айни дамда кўпчилик Самвел Бабаяннинг очиқ савол-жавобга, “машварат”га келмаганини, бунинг ўрнига Россияга жўнаб қолганини танқид қилмоқда. Бир томондан чиндан ҳам бу иш нотўғри бўлди — шу пайтгача бош роллардан бирини ижро этган Самвел бу ёғига ҳам ролидан чекинмаслиги лозим эди. Тузук сакролмайдиган Лобанов, қўполликдан бошқасига ярамайдиган Ҳошимов, текис майдонда жароҳат оладиган Андреев ва голга аллергияси бор Сергеевларни майдонга туширгани учун жавоб бериши лозим эди. Мухлисларнинг саволларига жавоб бериб ўзини оқлашга уриниши ёки умуман шу пайтгача кўрсатган ҳунарларига жавоб бериши керак эди. Бироқ “машварат”ни кўриб шунга амин бўлдикки, Бабаян келган тақдирда ҳам ҳеч нарса ўзгармас экан.
Биринчидан, сценарийга кўра Бабаян қатнашмаслиги керак бўлган. Чунки у зиммасига юклатилган ишни қилди, бу ёғига бор масъулиятни федерация зиммасига олди. Жуда пухта ўйланган режа — улар ҳам жабрдийда ролида, айбдор Бабаян эса йўқ, у “хижолатпазлик”дан қочиб юрибди, демак, залда айбдорнинг ўзи йўқ. Шунда ҳам яхши-яхши саволлар берилганди, бироқ жавоб бериши керак бўлган шахслар аравани қуруқ олиб қочишди, бу сценарийнинг бир қисми эди, гарчи айрим саволлар сценарийдан ташқари берилган бўлса-да, масъул шахслар жавобни қойилмақом тарзда силлиқлашди. Энг аламлиси, ҳеч ким ҳатто савол берган журналист ҳам, бошловчи ҳам “Бу жавоб бизни қониқтирмади, аниқроқ жавоб беринг”, демади, дея олмади. Эҳтимол, ўша залда ўтирганларни жавоблар қониқтиргандир, аммо бизни қониқтирмади. Беихтиёр ўйлаб қолдим, хўш, Бабаян келганида нимани сўраган бўлардим.
