Футбол мухлисининг иши шундай - гоҳ қувонади, баъзан аламдан ёнади. Лекин ҳар қандай ҳолатда ҳам, севимли жамоасидан юз ўгирмайди. 

Ўзбек футболи юришин тўқсон тўртда бошлади,

Бутун Осиёни титратиб, катта қадам ташлади.

Тўқсон олтига келиб, «Аттанг», дея бош қашлади,

Тўқсон саккизда роса мухлис кўзин ёшлади.

Икки мингнинг тонгида «ухлаб қолди» туролмай,

Иккинчи йил Хитой «девори»дан ўтолмай.

Тўртинчи йил уйғониб, қадам босди ўйланиб,

Олтинчи йил аразлаб, қайтди ортга ғашланиб.

Ўн бирнинг қиш фаслида, омад келди бизни аяб,

Ўн тўртда эса икки тўп кирмай қолди юмалаб.

Ўн беш биз - мухлисга умид берди озгина:

- Ўн саккизда албатта, ўйнаймиз лазгига... 

Лекин бари бекор бўлиб чиқди бир пасда,

Ўйин тушиш ўрнига ётиб қолдик хаста.

Ўн тўққизни илҳак кутамиз начора,

Йигирма иккига  ишқилиб, борсинда терма.