Ёшлигимда Френк Лэмпарднинг ўйинларини кўп кузатганман, шарҳлаганман. Ўзига хос услубга эга, янги аср футболининг ёрқин вакилларидан эди.
Бугун у мураббий. Бўлгандаям, ўта чиройли ўйин кўрсатишга улгурган мутахассисга айлана олган мураббий. Қисқа муддатда. "Аристократлар" халоскори деб аталмоқда.
Футбол томоша қилишни бошлаганимда кўп кузатганларим - футболчилар ҳозирда зўр мураббийга айланишган. Гвардиола, Симеоне, Конте...
Лекин Фрэнк бошқа даражадаги шахс. У юқоридаги мэтрлардан фарқли равишда футболчилигида даҳо бўлган. У мураббийлигини футболчилиги даражасига олиб чиқиши жуда қийин ҳолатда аслида.
Дейлик, Зидан билан тақдирдош. Бироқ, франциялик юлдуздан ҳам фарқли томони бор -- у ЎЗ УСЛУБИГА ЭГА мураббий. "Челси"га ўша услуби билан келди. Нима қилишини аниқ кўрсатиб келди.
Одам мана шунақа ёшлигининг гувоҳи бўлган юлдузларнинг бошқа соҳага ўтганини шарҳласа, ҳис-туйғулари аралаш ҳолатга тушади. Чунки Лэмпард ҳам, Зидан ҳам бошқа соҳада фаолият юритишяпти, сен эса ҳалиям шарҳловчисан. Соҳанг ўзгармайди, қаригунча асқотадиган ажойиб соҳа.