Yoshligimda Frenk Lempardning o‘yinlarini ko‘p kuzatganman, sharhlaganman. O‘ziga xos uslubga ega, yangi asr futbolining yorqin vakillaridan edi.
Bugun u murabbiy. Bo‘lgandayam, o‘ta chiroyli o‘yin ko‘rsatishga ulgurgan mutaxassisga aylana olgan murabbiy. Qisqa muddatda. "Aristokratlar" xaloskori deb atalmoqda.
Futbol tomosha qilishni boshlaganimda ko‘p kuzatganlarim - futbolchilar hozirda zo‘r murabbiyga aylanishgan. Gvardiola, Simeone, Konte...
Lekin Frenk boshqa darajadagi shaxs. U yuqoridagi metrlardan farqli ravishda futbolchiligida daho bo‘lgan. U murabbiyligini futbolchiligi darajasiga olib chiqishi juda qiyin holatda aslida.
Deylik, Zidan bilan taqdirdosh. Biroq, fransiyalik yulduzdan ham farqli tomoni bor -- u O‘Z USLUBIGA EGA murabbiy. "Chelsi"ga o‘sha uslubi bilan keldi. Nima qilishini aniq ko‘rsatib keldi.
Odam mana shunaqa yoshligining guvohi bo‘lgan yulduzlarning boshqa sohaga o‘tganini sharhlasa, his-tuyg‘ulari aralash holatga tushadi. Chunki Lempard ham, Zidan ham boshqa sohada faoliyat yuritishyapti, sen esa haliyam sharhlovchisan. Sohang o‘zgarmaydi, qariguncha asqotadigan ajoyib soha.