2011 йил 7 январь куни Осиё кубоги доирасида мезбон Қатарни мағлуб этганимиз ёқимли хотира. Аммо, ўша куни яна бир нохуш ҳодиса рўй берганди: Ўйиндан бир кун олдин, истиқомат қилаётганимиз – “Intercontinental” меҳмонхонаси бош ошпази билан эртанги кун таомномасини таҳлил қила туриб, ўйин куни биз учун жуда муҳимлиги; эртанги тушликда бошқа емаклар баробарида асосий урғуни товуқ ва спагеттига қаратишини сўраб, уни қандай тайёрлаган маъқуллиги ҳақида ҳам тўхталиб ўтдим.

Ўйин куни жамоа тушликка кириб келганида ошхонанинг “шведча” – умумий столида биринчи овқатдан ташқари фақатгина товуқ ва макарон турарди; бошқа хеч нима йўқ эди. Бош ошпаз мен айтган “урғу” сўзини “фақат” деб тушунган экан.

Хуллас, ярим оч жамоа ярим асабий ҳолда ўйинга тайёрланди, хунобим чиқиб тушликсиз қолган камина эса бу вазиятни фақат ғалаба силлиқлашини билиб, Яратгандан илтижо қилиб тургандим ўшанда.

Аброр Пирриев.