Бугун, 11 июль куни бир ойлик воқеаларнинг мантиқий якунига гувоҳ бўламиз.

Бу сафарги Европа чемпионати аввалгиларидан ҳали бошланмасдан кескин фарқ қилиши аниқ бўлиб улгурган эди. Турнирнинг бутун Европа бўйлаб ўтиши (11 та шаҳарда) ва унинг қолдирилиши (пандемия боис) буни кафолатлаб бўлган эди. Сўнг мусобақа бошлангач биз кетма-кет кутилмаган ва қизиқарли ўйинларга гувоҳ бўлдик. Эриксеннинг хушини йўқотиши, бир ўлимдан қолиб сўнг ўнгланиши... эҳ-ҳе, нималар бўлмади, дейсиз?!

Ўта гўзал Италия, ўлим гуруҳидаги гигантларга муаммо бўлган Венгрия, жуда нурсиз Россия ва Туркия, ҳаддан зиёд прагматик Англия, омадсиз бошлаб, кескин қўзғалган Испания, охирги сонияларда нимчоракка илинга Украина... гуруҳ босқичи шу ва бошқа ўнлаб алоҳида жараёнлар билан ёдимизда қолди.

Кейин эса ҳарорат янада ошиб борди. Финалгача ўтган 14 плей-офф ўйинидан 7 тасидан қўшимча таймларга мурожаат этилди. 3 бор пенальтилар сериясигача борди иш. Испания – Хорватия ва Франция – Швейцария ўйини мусобақанинг безагига айланди! Суперголлар, заргарона узатмалар, таянчдаги ажойиб ҳаракатлар, ҳимоячиларнинг қаҳрамонликларию дарвозабонларнинг сэйвлари... уҳ-ҳ! Даҳшат ўтди бари!

Энди финал қандай ўтишини ўйласам ҳам хавотир босяпти.

Бирга кўрамиз – УзРепорт ТВда!

Ё Англия, ё Италия!

Ориф Толипов тайёрлади.