Гўдаклигида онасини йўқотиб, етимликда улғайган, лекин ҳар он онасининг расмига тикилиб, ўз ҳолича армон бўлган бахтли болалик расмини чизадиган бир йигитни кўз олдингизга келтиринг. Аслида у ўша бахтни хис қилмаган, тенгдошларининг она ҳақидаги ҳикояларини эшитиб, ўзи учун бир тўкис ҳаётнинг образини чизиб олган. Ўзини ўша онаси билан биргаликдаки болаликда тасаввур қилади, хаёл суради, тақдирнинг бу чизгиларидан хурсинади.
давоми Қаҳрамон Асланов блогида