Bruno Fernandeshning aytishicha, «Manchester Yunayted» muxlislarining uning ismini kuylashayotganini eshitish, klubga kelganiga uch yildan oshgan bo‘lsa-da, hanuz o‘zgacha tuyuladi.
Fernandesh yubileyi (2020 yilning 29 yanvar kuni klubga kelib qo‘shilgandi)ni «qizil iblislar» safidagi 100-golini urganidan bir necha kun o‘tgach nishonladi. Va bu natijaga atigi 155ta o‘yinda erishganini hisobga olsak, o‘z-o‘zidan ajoyib yutuq. Bundan ikki kun o‘tgach esa, Bruno «Uembli»dagi finalga yo‘llanma oldi, Liga Kubogi yarim finalida «Nottingem Forest» mag‘lub etildi. Shundan so‘ng klub rasmiy sayti u bilan muxlislar, hayotidagi muhim bosqichlari, uning ta’sirchan statistikasini qanday baholashi, «Yunayted» libosidagi ajoyib lahzalari va boshqalarni muhokama qilish uchun uchrashdi...
- Bruno, yaqinda «Yunayted»dagi uch yillik yubileyingizni nishonladingiz va buni ajoyib tarzda - «Uembli» finaliga chiqish bilan nishonladingiz...
- Shubhasiz, bu ajoyib. Barchamiz biladigan, lekin hozir hamma narsa yuqoriga ko‘tarilayotgan klubda ajoyib uch yil - bu eng muhim narsa. Aytganingizdek, «Uembli» chiptasi bilan nishonlashdan yaxshiroq narsa yo‘q.
- Siz allaqachon «Uembli»da «Yunayted» uchun o‘ynagansiz, lekin bu yopiq eshiklar ortida edi. «Yunayted» va «Nyukasl»ning 90 ming muxlisini ko‘rishni qanchalik orziqib kutyapsiz?
- Bu juda yaxshi bo‘ladi. O‘ylaymanki, bu barchamiz uchun ajoyib imkoniyat. Shu bilan birga, ancha vaqtdan beri finallarda bo‘lmadik. Endi kelgusi o‘yinlarga to‘liq tayyor bo‘lishimiz va eng yaxshi darajada finalga chiqishimiz kerak bo‘lgan o‘yinlarga e’tibor qaratmoqdamiz.
- Uch yillik yubileydan tashqari, yaqinda 100-golingizni ham nishonladik. Futbolchi sifatida siz raqamlar, gollar va samarali paslaringizni kuzatib borasizmi?
- Bilasizmi, bu raqamlar men uchun futbolda ham muhimdir. Men bu raqamlarni olishdan tashvishlanmayman. Shubhasiz, men ularni olishni, gol urishni va yordam berishni xohlayman, chunki mening pozisiyam shuni talab qiladi. Menimcha, bu men uchun juda yaxshi baho va bundan ham yaxshiroq ishlashni xohlayman. Bu raqamlarni yaxshilashda davom etmoqchiman, iloji bo‘lsa, kattaroq va undan ham yaxshiroq bo‘lishni va o‘zimning eng yaxshi darajamga erishishni, jamoaga yordam berishni xohlayman. Men uchun asosiy narsa har doim jamoaga murabbiy xohlagan va unga kerak bo‘lgan tarzda yordam berish edi. Agar bu raqamlar bilan bo‘lsa, unda raqamlar bilan va agar boshqa narsalar bilan bo‘lishi kerak bo‘lsa, boshqa narsalar bilan bo‘ladi. Asosiysi, endi bizda hamma narsa qat’iy tartibda, yaxshi yo‘lda ketmoqda. Men uchun eng muhimi shuni saqlab qolish, chunki siz o‘zingizni yaxshi his qilasiz, bu yuzingizga tabassum keltiradi. Ammo endi gol urishni yoki yordam berishni xohlamasligimni aytsam, yolg‘on bo‘ladi, chunki buni xohlayman. Bilaman, agar kelajakda buni qilsam, jamoaga yordamim tegadi.
- Shubhasiz, futbolni juda yaxshi tushunadiganlardansiz va bu raqamlar bilan Kantona, Runi va van Nistelroy kabilar safida turibsiz. Bunday o‘yinchilar bilan bo‘lish nimani anglatadi?
- Bundan g‘ururlanasiz. Bu sizni statistik jihatdan yaxshi ishlayotganingizni tushunishga majbur qiladi, ammo men ushbu klub bilan erishmoqchi bo‘lgan boshqa narsalar ham bor. Men shuning uchun, kuboklar uchun kurashaman. Aytganimdek, raqamlarni yaxshilamoqchiman, gol urmoqchiman, gol urishni xohlayman. Men o‘z standartlarim va darajamni o‘sha o‘yinchilar bilan bir xil darajada saqlamoqchiman. Ular buni qilishdi va klubga kuboklarni yutishda yordam berishdi. O‘ylaymanki, men buni yaxshi bilaman, ehtimol tez orada va umid qilamanki, kuboklar klubga kela boshlaydi va men klub bilan g‘alaba qozonishni boshlayman.
- «MYU»dagi faoliyatingizdan eng hayajonli gol yoki lahzani ko‘rsata olasizmi?
- Ajoyib lahza, ehtimol, «Lids»ga qarshi bahsdagi xet-trik. O‘sha mavsumda biz uchun Premyer-liganing ochilish kunida juda quvonchli lahzalar bo‘lgandi. Ilk marta muxlislar bilan to‘la stadion, bu ajoyib muhit edi. Atmosferani til bilan ifodalash qiyin va menimcha, bu men uchun ham eng yaxshi lahza edi. Shuningdek, menga «Nyukasl»ga qarshi o‘yinda jarima maydonchasi tashqarisidan urgan golim ham yoqadi.
- Angliyaga ko‘chib o‘tganingizdan keyin, umuman inson yoki o‘yinchi sifatida o‘zgarganingizni his qilyapsizmi?
- Inson borki doimo o‘zgaradi, har doim o‘rganadi. Men boshqa mamlakatga, boshqa til bilan, boshqa madaniyat bilan keldim, shuning uchun doimo yangi muhit madaniyatiga qo‘shilishga harakat qilishim tabiiy. O‘ylaymanki, bu yerga juda yaxshi o‘rgandim. Qizim maktabda o‘qiydi va u ingliz tilida ravon gapiradi. Shuning uchun Portugaliyada bo‘lgani kabi o‘zini qulay his qiladi. Kenjamiz ham ingliz tilida ba’zi so‘zlarni talaffuz qila boshladi, shuning uchun u o‘zini yaxshi his qiladi. Ular o‘zlarini qulay his qilishar ekan men yaxshiman, chunki men dunyoning eng yirik klublaridan birida, aksariyat o‘yinchilar orzusidagi klubda o‘ynayman.
- Uzoq davom etgan «kovid» balosidan so‘ng, muxlislar yana ismingizni «Old Trafford»da kuylashlarini eshitish hamon yoqimlimi?
- Bu har doim o‘zgacha. Ba’zan yechinish xonasida ayrim o‘yinchilar hazillashib, mening qo‘shig‘imni kuylashadi yoki men hiyla-nayrang yoki boshqa biron bir narsa qilganimda ismimni kuylashadi. Ular muxlislar har doim mening ismimni aytib, qo‘shig‘imni kuylashlarini aytishadi. Bu etimni jimirlatib yuboradigan ajoyib tuyg‘u. Bu siz aniq kutmagan narsa. Klubga kelganimga ikki kun bo‘lgach o‘yinga tushganimni va allaqachon menga atalgan musiqa bo‘lganini ko‘p marta aytganman. Shuning uchun ham bu yerda bo‘lishim kerak edi va shunday bo‘ldi. Shubhasiz, o‘zimni uydagidek his qilyapman, muxlislar meni juda qadrlashadi. O‘ylaymanki, butun stadion sizning ismingizni yoki qo‘shig‘ingizni kuylayotganini ko‘rganingizda yoki eshitganingizda nimani his qilayotganingizni tushuntirish juda qiyin.
M.PO‘LATOV tayyorladi
