Сиз, азиз мухлислар, тинглангиз сўзим,

Чеҳрангиз кўрганда, нур сочар кўзим.

Стадион бағрида ўтган он-кезим,

Мен, ахир футболнинг доғиман, доғи.

             Келсангиз, ҳамиша жой бор ёнимда,

             Гол завқи жўш урар қайноқ қонимда.

             Лаззат юз очадур  ошу нонимда,

             Мен, ахир футболнинг доғиман, доғи.

Ишонинг, бу кунлар ўтар-да кетар,

«Бўрилар» ҳамласи дилни шод этар.

«Шерлар»нинг наъраси фалакка етар,

Мен, ахир футболнинг доғиман, доғи.

             «Қалдирғоч», «бургутлар» кўрсатиб ўйин,

             Чалишар, албатта, зафарлар куйин.

             Рақиблар ноилож эгишар бўйин,

             Мен, ахир футболнинг доғиман, доғи.

Бир боқинг, Муроджон, Райим, Эргашвой,

Ям-яшил майдонда ўзгача чирой.

Шайдоси бўласиз сиз ҳам ҳойнаҳой,

Мен, ахир футболнинг доғиман, доғи.

             Чўнтакка зўр келиб чипта баҳоси,

             Ўрласа самога кўнгил садоси.

             Йўл очар сизларга чоллар асоси,

             Мен, ахир футболнинг доғиман, доғи.

Кўплашиб келинглар, тўлсин ўйингоҳ,

Одам-ла файзлидир ҳар қандай даргоҳ.

Шунда-чи, Баҳромни қийнамас оҳ-воҳ,

Мен, ахир футболнинг доғиман, доғи.

Баҳром СИДДИҚОВ, Жиззах шаҳри.