Тодд Боэли «Челси»га илк бор келганида, у клубда дарҳол катта таъмирлашни эълон қилди. Ўшанда жамоани бошқарган Томас Тухель Роман Абрамович давридаги 13-мураббий эди, бу эса янада эътиборга молик - 2007 йилда Жозе Моуриньо кетганидан сўнг мутахассисларнинг ҳеч бири уч йилдан ортиқ вақт давомида ўз лавозимида ишламаган. Боэли бу тенденцияни тўхтатишни жуда хоҳлади. Бироқ Загребнинг «Динамо»сидан учралган мағлубиятдан сўнг Тухель истеъфога чиқарилди – бу қарор нафақат мухлислар, балки мураббийнинг ўзи учун ҳам кутилмаган бўлди. «Бу катта зарба бўлди», деди Тучель бир интервьюсида – Биз ҳаммамиз тўғри йўлдамиз деб ўйлагандик ва нимадир қуриш учун кўпроқ вақтимиз бор эди».
Аммо Боэли бундай деб ўйламади: уларнинг қарашлари Тухелникидан фарқ қилди, шунинг учун у ҳамма нарсани кескин равишда кесиб ташлашга қарор қилди. «Бизнинг мақсадимиз - жамоани бирлаштириш; буларнинг барчаси бир бутун йиғилган машина бўлиши керак», деди у кейинчалик Қўшма Штатлардаги конференцияда. «Бизнинг қароримизнинг ҳақиқати шундаки, Томас буни биз каби кўрмади. Шунчаки келажак ҳақида умумий тасаввурга эга эмас эдик. Гап мағлубият ҳақида эмас, балки «Челси»ни қандай ривожлантириш бўйича кетяпти. Бу қарор битта ғалаба ёки мағлубият туфайли қабул қилинмади. Биз бу қарорни клуб учун тўғри деб билдик», – деган Боэли.
Бу қарор шунчаки ғалати эмас, балки ҳаддан ташқари эмоционал, асоссиз ва қайсидир маънода бепарволикдек туюлди. Тухель миллионлаб фунт стерлингга футболчилар сотиб олди, у билан янги шартномани муҳокама қилди, кейин бир зарбада енгил қўл билан янги хўжайин четга сурилди - бу ҳақиқатан ҳам янги стратегия, ҳақиқий инқилоб ва аниқ бизнес-режа.
Инсайдерларнинг таъкидлашича, Боэлига Тухелнинг трансфер ойнаси вақтида раҳбарият билан ўзаро муносабати ёқмаган: мураббийнинг сўзларига кўра, барча машғулотлар «чалғитувчи» бўлган, мулоқотлар кескин бўлган. Тўқнашувларнинг асосий сабаби сифатида Боэли жуда хоҳлаган Криштиану Роналду айтилди, аммо Тухель унга эҳтиёж сезмади.
Ақл ишлатишдан кўра кўпроқ ҳис-туйғуларга асосланган қарор Боэлига катта қийинчилик туғдирди: Тухелнинг ўрнини эгаллаш учун унга ўз қарашларига мос келадиган мураббий керак эди. Ва бу эрда эгаси аниқ соғинди: тўлиқ ишонч исботи сифатида беш йиллик шартнома олган Грэм Поттер «Челси»га тайёр эмас эди. Боэли унга ишонди, лекин у бир муҳим тафсилотни ҳисоблашни унутди: Тухелни олиб ташлаганларида улар узоқ муддатли мураббий қидиришган эди, бироқ Поттер «Брайтон»дан келаётганини унутишди. Акс ҳолда, нима учун жуда яхши ишлаган нарсани бузиш керак эди?
Боэлининг танлови иш бермади. Ҳа, Поттер бундай ишга тайёр эмас эди, ўйинчилар уни ҳурмат қилмадилар, чунки улар келажакни кўрмадилар ва мураббий жуда узоқ вақт давомида ўз хатосини тан олмади. Раҳбарият Грэмга ишонишини ва ҳеч кимни ишдан бўшатиш ниятида эмаслигини такрорлади. Бироқ мухлислар унинг истеъфосини талаб қилишдан чарчашмади.
Ва яна ҳиссий қарор қабул қилинди. Ҳа, бу анчадан бери таклиф қилинган эди, аммо барибир ажабланарли бўлди: «Ливерпуль» билан ўйин ва «Реал» билан ўйиндан икки кун олдин қандай қилиб мураббийни четлатиш мумкин? – албатта қизиқ.
