Xitoy terma jamoasiga qarshi o‘yinda ko‘p narsaning guvohi bo‘ldik. Biz ishonib qoldikki, terma jamoamiz istalgan raqibni mag‘lub etishi mumkin, agar Babayan miyasini ishlatsa. Biz ishonib qoldikki, Samvel Babayanning futbolni unchalik tushunmasligi hali bizga ko‘p pand berishi mumkin. Biz ishonib qoldikki, murabbiylar shtabidagi mutaxassislar yo futbol borasidagi bilimlarini unutishgan, yoki Babayanning ra’yiga qarshi bora olishmaydi. Biz ishonib qoldikki, “Million” guruhi aytganidek kimdir yoki kimlardir tarkib borasida Babayanga chindan ham tazyiq o‘tkazadiganga o‘xshaydi. Zero aks holda Babayan ishonchi oqlamaydigan futbolchini qayta va qayta tushiravermasdi.
BU TARKIB NIMASI ENDI?
Tarkibni ko‘rib, ochig‘I Lobanov yo‘qligidan quvongandik. Biroq boshqa futbolchilarning tushirilishi dard ustiga chipqon bo‘ldi. Shaxsan men Igor Sergeevning umuman maydonga tushirilmasligini istagan bo‘lardim. Chunki u kuchayishi mumkindir, ammo bu kuchayishi nari borsa oliy liga jamoalari darvozalariga gol urishga yetadi. Nega Babayan yana Sergeevni asosiy tarkibda maydonga tushirdi? Nega? Axir tarkibda Temurxo‘ja Abduxoliqov o‘tirgandi-ku! Bu tarkibdagi birinchi qo‘pol xato.
Ikkinchi xato Server Jeparov. Birinchidan, xitoyliklar tez o‘ynashadi, juda tez, bunday o‘yinlarda Jeparovdek futbolchini tushirish taktik jihatdan xato hisoblanadi. Aynan Jeparovning ishonchsizligi juda qulay vaziyatning ko‘kka sovurilishiga sabab bo‘ldi. Xullas, tanlangan tarkib raqibga ham, o‘yinga ham mos emasdi.
YANA BIR AHMOQLIKNING CHO‘QQISI…
